De piep
hiel aajd en gans ver- sle- te,
't Vuur waor oet en kaajd,
heer had gaar gei ver- haajd,
laog de vlöch vaan zien vrouw
zao- le- ger, zao- le- ger, zao- le- ger.
Heer waor allein, al viefentwinteg jaore
en vaan zien vrouw had heer allein die haore.
Heer had gei vuur, gei leech,
en ouch zien piep waor leeg.
laog de vlöch vaan zien vrouw,
zaoleger, zaoleger, zaoleger.
| |
Heer had gein cent, gei broed en ouch gein kole,
en zeker niks um touwbak te goon hole.
Heer zaot dao mèt leeg han,
die leeg piep in zien tan
laog de vlöch vaan zien vrouw,
zaoleger, zaoleger, zaoleger.
‘Aoch, kós iech toch,’ dach heer, ‘ins effe pave.
Meh iech höb niks, nog geine roejen have.
laog de vlöch vaan zien vrouw,
zaoleger, zaoleger, zaoleger.
Heer kós 't op d'n doer neet mie verkroppe,
heet mèt die vlöch zien lèste piep goon stoppe.
door 't rouke zinke kaan!
laog niks mie vaan zien vrouw,
zaoleger, zaoleger, zaoleger.
D'n iersten trèk, dee kós heer nog vertere,
d'n twieden trèk, dee sloog häöm op de nere,
d'n derden trèk, aochchot,
vloog heer rech nao zien vrouw,
zaoleger, zaoleger, zaoleger.
Vaan dit verhaol, wèlt leefste lui toch liere:
Gaot geer de piep oet, daot 't daan mèt iere.
ouch gein vlöch vaan 'n vrouw,
zaoleger, zaoleger, zaoleger.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd