Lache is oonnötteg(1994)–Pol Brounts– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 91] [p. 91] Mien tant Wijs: La Montague (J. Ferrat) 1 Iech had 'n tant die waor begijn. Iech had 'rs mier, meh toch mer ein die in e nonnekloester zaot. Ze waor neet moeder en neet sjoen en veel daan ouch neet oet d'n toen in häöre maagdeleke staot. Ze lierde kinder in de sjaol -allein mer meidskes allemaol- op d'ierste plaots veur braaf te blieve. Ouch leze, rekene, taol en mèt zoe'n antieke kruunsjespen sjoen dik en dun de lètters sjrieve. REFREIN En oonder häör begienekepke waor tant Mestreechser es de res. Z'had altied örgens wel e knebke en aon de Hollenders de pes. 2 Zoe leefde zij in peis en vrei, ach nonne. En ze zónge blij es't Keersemes of Paose waor. Daan kraoge zij weer hinnesop mèt vaan die vètte ouge trop. Die maakde zuster Martha klaor. En daonao hinnefricassee! Dat waor wel good veur nao de plee te kinne goon. Veural mèt unne. Meh sommege góng dat te wied! Die kwaome nao verloup vaan tied wel vroom, meh vureg aon d'n dunne! [pagina 92] [p. 92] 3 Eín waor de moeder vaan 't hoes. Die lachde wel ins in häör voes: Ze waor gebore in Mestreech. Zij had d'n echten Treechter Geis! -Op As'legoonsdag waor ze heis- Ze voont al prachteg wat tant deeg. Meh kiek, obbins góng moeder doed! Ze stikde in e keurske broed. Ze zaot aon taofel en daoneve veel zij -dat waor vas Godes wèl- op häör geziech en häöre brèl en trok ziech trök in't ieweg leve. 4 Toen beide tant: ‘Aoch, Slivvenier, laot miech begijn zien, meh neet mier! Want moeder weurde... Niks veur miech!’ Meh wie ze't zag kraog zij obbins -want ouch 'n non is mer e mins- 'ne roeje kop in häör geziech. Mehjeh, de orde voont tot tant nog kwiek waor en nog bij-de-hand. En alles nog ins euverzeende woort häör vaan hoegerhand gelas zij mós mer blieve veur de klas, umtot ze ouch nog good verdeende. 5 Zoe kwaom 'n moeder oet D'n Haag -de vraogs d'ch aof of dát mer maag!- die voont 't kloester ‘wel wat dor’. Ze spraok zelfs vaan ‘'n douje boel’ en zag d'n twieden daag al: ‘Troel, -tege mien tant!- jij hep 'n snor!’ Noe had ‘Troel’ op häör bovelip 'ne knievel, nog vaan Adams rib. Aon God had zij dee opgedrage. Ze had persoenlek oetgedach: Dat waor 'n offer wat zij brach en dat zouw God beslis behage. [pagina 93] [p. 93] 6 Dus dach tant: Die zit hei verkierd! En tant had vreuger väöl gelierd! Nog veur aptiekers-assistent. Zij had de sleutel vaan de kas - vaan vievajoes en koffiedras - mèt pèlle veur 't gans convent. En heim'lek, 's aovends in häör cel, dat kunske kinde zij nog wel, dao fabriceerde zij e pepke vaan slaoppèl, broom en aspirien en -God, mien tant die waor zoe kien!- verstoompelde dat in e knebke! 7 En 's mörgens reep ze: ‘Hei! Merie! - Want “moeder” moch allang neet mie - Wil jij mesjiens van mij een knab?’ ‘Ja,’ zag Merie, ‘ik hep wel sin. So'n knappie chaat er altijd in. Ik hou wel fan 'n soete hap.’ Get later laog ze in häör kis. 't Is sjus of 't Sneeuwwitje is, dach tant, en veer de zeve dwerge. Dao ligk ze noe op häöre rögk. Die zien veer neet zoe gaw mie trök, die is noe achter alle berge. 8 Toen kwaom nog ein oet Amsterdam. Die smeerde ziech 'n boteram en 't waor 't lèste wat ze doog! Jeh, 't waor zoe'n echte aw perneuts en z'heel daobij neet vaan get zeuts! 't Waor e mins wat ech drum vroog. En ein oet Alphe aon de Rien. Die wouw allein mer moeder zien um good de baas te kinne speule. Ze luusterde neet nao mien tant en kraog e knebke vaan fondant. Wee neet wèlt hure moot mer veule! [pagina 94] [p. 94] 9 Toen woort mien tant tóch moeder! Nou, dao waor gein ein mie die nog wouw en 't waor ouch geine kattepis! Meh... eedre zoondag hinnesop en soms besjuut mèt muiskes drop ter compensatie vaan't gemis. En alles maakde zij nog good ie zij veurgood häör ouge sloot: Ze beechde bij 'ne Franse paoter! Dee mins kós niks vaan häör verstoon meh ‘Dieu le veut!’ dach dee, ‘laot goon! Zoe'n non deit toch noets get, iech laot 'r.’ 10 Tant moot noe in d'n hiemel zien en vas, wie nonnestroont zoe fien, zit zij dao bij Cecilia in't maagdekoer-mèt-pametek want tant waor good meh waor neet gek, en zingk dao vaan haldeiloeja! En neven 'r zitte die drei, die Hollenders, in iewge vrei. Die zallen häör niks mie verwiete. Want in d'n hiemel is de mins 't altied euveral mèt ins. Teminste volgens de Zjezwiete. Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd