Lache is oonnötteg

[p. 83]

Leedsjes

[p. 84]

'T gewete

1. Veur 't lo- kèt vaan, de be- las- ting stoont e men- sje;
in zie- nen aw- we moond nog mer ein in- seg tend- sje;
op zie- ne kop nog ein grijs haor, de res waor kaal,
en zie- nen aw- we jas ver- sie- te en gans vaal.

2. Z'n sjeun die had 'r ins ge- won- ne bij 't kie- ne,
meh noe zaog e- der- ein dao- door zien aw krom tie- ne;
heer had gein zok- ke, gei- ne zak- dook, gei pos- teur,
meh in zien han e breef- ke vaan d'n in- spec-
teur. En in zien ou- ge dao bloonk 'n traon;
heer

[p. 85]

dach ‘Noe kiek ins wie ich hei staon!
Nog gei- ne na- gel veur m'n koont is miech ge- ble- ve,
meh iech gaon mèt e blaank ge- we- te door 't le- ve!’

D'n ambteneer vaan de belasting stoont te loere
en dach: ‘Dao kump weer ins zoe eine mèt bezwoere.’
Toen lag d'n awwe mins twiefiefteg op de plaank
en zag: ‘Dat is gewetensgeld, menier. Bedaank.
Iech höb de boel belazerd, dat wèl iech bekinne.
Iech daon gein oug mie touw, menier. Dat mooste kinne.
Iech had gebedeld, twinteg gölde, deur aon deur,
en dat had iech verzwege veur d'n inspecteur.’

REFREIN

[p. 86]

 

D'n ambteneer sprónge de traone in de ouge.

 

Heer zag: ‘Dao zien dus toch nog lui die wèlle douge.

 

Iech haol menier d'n inspecteur, blijf effe stoon.

 

Zoe get dat kin iech toch neet zoe mer laote goon.’

 

D'n inspecteur dee kaom mèt al zien ambtenere.

 

Heer zag: ‘Menier, veer zien gewetensgeld wel gere,

 

meh es iech uuch bezeen... 't Leve is zoe deur...’

 

Toen jenkde ederein en ouch d'n inspecteur.

 

 

 

REFREIN