Lache is oonnötteg

[p. 65]

Klant

D'n ambteneer achter 't lokèt vaan de giro zaot e bitsje veur z'ch oet te kieke. Oonderhaaf oor had 'r 't raozend drök gehad, meh noe stoont geine mins mie te wachte.

‘Zalste altied zien.’ dach 'r. ‘Verdeilde ze 't mer get beter.’

't Aajd menneke mèt z'ne slappen hood en z'ne lange verslete winterjas, dat al 'n haaf oor op 'n baank in de hal had gezete, stoont op en sjravelde nao 't lokèt.

‘Geine klant veur miech,’ taxeerde d'n ambteneer. ‘Zal z'ch wel verdaole.’

't Ventsje stoont noe veur 'm en loerden 'm mèt z'n waterege uigskes aon, of 'r nao e sjèlderij keek in e museum.

‘Dag, menier,’ zag d'n ambteneer vruntelek. ‘Kin iech uuch örreges mèt helpe?’

'r Had z'n instructies good geleze en wis tot 'r altied beleef, veurkoumend en vruntelek mós zien tegeneuver klante. En al zaog 't menneke neet direk daonao oet, 'r heel z'ch aon de veursjrifte.

‘Jeh,’ zag 't ventsje, ‘iech höb hei cent, menier.’

Mèt z'n linkerhand wees 'r op z'n rechtertes, boe 'r z'n ander hand in had gestoke.

‘Ah, da's fijn, menier. Dat huur iech neet mie zoe dèks allewijl,’ zag d'n ambteneer. ‘En wèlt g'r die op eur rekening zètte?’

‘Moot dat?’ vroog 't menneke. 'r Kaom amper mèt z'ne kop bove de plaank oet.

‘Nein, dat móót neet,’ lachde d'n ambteneer. ‘Meh iech dach... Umtot g'r hei komp... Höb g'r 'n rekening?’

‘Rekening?’ doog 't menneke verbaas. ‘Wat veur rekening? Iech krijg noets 'n rekening.’

D'n ambteneer begós get werm te kriege. 'r Keek ins nao 't meidske wat aon 't lokèt neven 'm zaot, meh die waor te drök bezeg um get in de gater te höbbe.

‘Kiek, menier,’ zag 'r en 'r leunde get wijer nao väöre, ‘geer höb cent. Geld, zoegezag. Jao?’

‘Zeker,’ zag 't mensje. ‘Heizoe,’ en 'r wees weer op z'n tes.

‘Good,’ zag d'n ambteneer. ‘En noe: Wat wèlt g'r mèt dat geld? Wèlt g'r 't hawwe?’

‘Jeh, da's nogal zeker,’ zag 't menneke. ‘Wat dachd'r? Tot iech 't aon uuch wou geve? 't Zien mien cent, en boeveur zou iech die weggeve?’

‘Weggeve moot g'r ouch neet doen,’ zag d'n ambteneer. ‘Meh es iech vraoge

[p. 66]

maag: Boeveur komp g'r hei? Mèt dat geld, bedoel iech. Wèlt g'r 't miech allein mer ins laote zien?’

't Menneke lachde zoonder geluid.

‘Dao zojtd'r neet väöl aon höbbe, wah? Uuch ins laote kieke nao mien cent. En daan? Hadd'r nog niks.’

‘Da's woer,’ mós d'n ambteneer constatere. 'r Beide God tot gein klante zouwe koume ietot 'r mèt dit geval veerdeg waor.

‘Meh, g'r komp toch neet allein um miech te vertèlle tot g'r cent höb, heh?’ ‘Nein,’ 't Ventsje keek 'm vruntelek aon. ‘Iech wouw uuch vraoge of d'r ze ins veur m'ch wèlt tèlle.’

‘Aha!’ reep d'n ambteneer blij. ‘Tèlle! Jeh, dat is eigelek mie werk neet, meh es iech uuch daomèt kin helpe, wèl iech dat wel doen. Gef 't m'ch mer ins.’ 'r Staok z'n hand oet en 't menneke begós in z'n tes te vreutele. 't Góng neet gemekelek sjijns.

Op dat memint kaom 'nen hier achter 'm stoon en nog 'n juffrouw dao achter.

't Ventsje staok z'n hand weer deep in de tes mèt z'n cent en winkde d'n ambteneer nao z'ch touw. Wie dee bekans oet 't lokèt hóng fluusterde 't kerelsje in z'n oer:

‘Iech kom nog ins trök esd'r 't neet zoe drök höb.’

'r Winkde mèt z'ne kop nao de lui achter 'm.

‘Die höbbe dao niks mèt te make. Op de baank zagte ze tot 't mier es fieftegdoezend gölde waor. Meh dat geluif iech neet. Baanke kinste neet vertrouwe. Bedaank.’

'r Sjravelde nao d'n oetgaank touw.

Verpópzak keek d'n ambteneer 'm nao.

D'n hier dee veur 'm stoont gaof 'n betaolkaart en zag:

‘Hoonderdfiefteg gölde, ezzebleef.’

‘Fieftegdoezend, menier?’ vroog d'n ambteneer.