Zès
De maan dee mèt e kinneke achter ziech aon de aptiek binnekwaom hoosde lie-lek en d'n aptieker, dee achter in de zaak 'n oug in 't zeil heel, spoojde ziech nao de balie. Heer waor geroutineerd genóg veur mèt einen ougopslaag te zien tot dat 'ne klant-zoonder-recep waor en tot 't dus wel eve kós dore. En 't waor vriedaggemiddag kerteer veur zès en dus drök.
't Kinneke goejde ziech op de twie steul die nog vrij waore en zag tege geine in 't bezunder: ‘Dee is veur pap.’
‘Höbd'r get veur d'n hoos?’ vroog pap.
‘Neet devéúr, meh wel detége,’ verkoch d'n aptieker ze gewoen möpke.
't Waor weggegoejd geld. De maan vertrok gein spier. Achter ziech oet de rèk haolde d'n aptieker 'n duuske en zat 't op de balie.
‘Drei kier per daag,’ zag heer, get gepikeerd. ‘Dao zit e lepelke bij. Allein esd'r neet kint slaope maag g'r veur 't slaope-goon nog e lepelke pakke.’
‘'t Is neet veur miech,’ zag de maan. ‘'t Is veur...’
Heer keek neve ziech en wie heer dao niks zaog commandeerden 'r zoonder wijer te zeuke: ‘Hei diech! En blief stoon!’
Wie 't keend neven 'm stoont zag heer veur alle dudelekheid nog ins: ‘'t Is veur häör hei.’
D'n aptieker zat 't duuske trök en informeerde: ‘Wie aajd is ze?’
‘Eh... Wie aajd bis diech?’ vroog pap. En tege d'n aptieker: ‘Zès geluif iech.’ 't Keend had 'ren doum in 're moond gestoke en staok noe de ander hand in de huug-de.
‘Zoeväöl,’ zag ze. ‘En nog eine.’
‘Zès. Zeet d'r wel?’ Pap waor content.
D'n aptieker bekeek 't keend nog ins good en pakde 'n ander duuske oet de kas.
‘Drei kier per daag, 'n theelepelke,’ zag 'r. ‘Neet mier.’
Pap loerde nao 't keend en 't keend keek nao 't duuske.
‘Zien!’ zag 't langs z'nen doum aof.
‘Maag iech ins kieke?’ vroog pap.
‘Kieke?’ vroog d'n aptieker oongeluiveg. Meh heer haolde toch 't fleske oet 't duuske.
‘Da's witte!’ reep 't keend.
‘Zèt dee mer trök,’ zag pap. ‘Dee hoof iech häör neet te perbere in te kriege. Dee lös ze neet.’
D'n aptieker begós de zaak weer op te ruime en keek get oongelökkeg nao de ander klante.
Auteursrechtelijk beschermd