Lache is oonnötteg

[p. 14]

Kattechissemus

't Góng op mei aon en dus op de Ierste Kemunie en de pestoer wis 't verdrejd good.

't Beteikende veur häöm twie kiere in de week Kattechissemus goon geve aon de kleinekes die zoe wied waore.

Heer voont dat lesteg. Neet gewoen mer lesteg, heer voont 't eigelek oonmeugelek.

Heer had liere preke veur groete lui, en dat kós 'r tamelek good meinden 'r, meh veur kleuterleidster had heer noets gelierd en ouch neet veur lieraar in de 4e gróp, want zoe hètde dat allewijl. Zoe'n hiel klein kinder nog.

Heer zöchde ins.

Vemörge waor 't weer neet väöl gewees. Heer had 't zelf wel gemèrk en veur 't geval tot heer nog getwiefeld moch höbbe had heer 't wel gezeen aon 't geziech vaan de juffrouw. Die had 'm noe en daan vol kompassie aongekeke en de nudege kiere waor ze ouch tössebei gekoume es 'm de zaak oet de hand dreigde te loupe.

't Waor ouch ze beroop neet, dach 'r. Netuurlek had heer wel ‘genade van staat,’ meh 't zouw wel aon häöm ligke tot heer zoe wieneg demèt kós oetriechte. Ze wèrkde wel, meh heer dougde neet deveur.

Slivvenier waor netuurlek wel te vertrouwe, meh aon z'n eige had heer zoe zien twiefels. Ouch al waor heer daan vaan gooje wèl.

't Waor miech ouch neet niks um aon kinder vaan dee leeftied oet te lègke wat dat noe sjus waor: de Kemunie. Vreuger maakde ze ziech dao gemekelek vaanaof, dach heer.

Toen ‘kwam Jezus in je hartje’ en es ze daan e kruus kóste make en 'nen Ónze Vader en e Weesgegroetsje kóste beie en de twelf artikele vaan 't gelouf, de tien gebode vaan God, de vief gebode vaan de Kèrk en de oefeninge vaan geloof, hoop, liefde en, veural, berouw kóste opzègke waore ze veerdeg. En dat waor mer 'n kestie vaan volhawwe en dat kóste de juffrouws en meisters vaan vreuger wel.

Meh heer heel neet vaan die formules en de lierare al gaaroet neet en dus doog heer mer zien bès um die grummelkes get te liere begriepe vaan 't groet mysterie vaan de Eucharistie, vaan 't same deile, vaan 't Lèste Aovendmaol, wat eigelek toch 't allerierste waor gewees.

't Veel neet mèt. Me kós zoe sjoen vertèlle wie me wouw, ze waore hiel gaw aofgeleid en hadde dèks ganse ander dinger in die köpkes es boe heer op hoopde. En op de ma's en pa's hoofdeste dèks neet te tèlle, die wiste zelf niks mie. Me mós gans vaan väörenaofaon beginne.

[p. 15]

En daan zalste ouch nog zoe eine wie Jean'ke debij höbbe, dee gein second stèl zaot en dee eder momint zoe nudeg get mós vertèlle of vraoge aon z'ne naober veur, achter of neve ziech.

Heer had al ins aon de juffrouw gevraog of dee wel gans vaan Zjezeke waor, meh die had 'm mèt e lechske vertèld tot Jean'ke ein vaan de bèste vaan häör klas waor. Meh wel drök, dat wel.

Euvermörge waor 't weer zoe wied. 'n Haaf eurke mer, meh 't kosden 'm stökker vaan ze leve. Kòs me dao noe niks op vinde? 'ne Videoband of zoe? Thoes doge ze niks anders es nao dat dink kieke. Mesjiens tot ze daan debij bleve! Verdieme, ze kóste wel al Ingels, de ape!

Heer voolt tot heer ziech gifteg waor aon 't make en perbeerde zoe gaw meugelek aon get anders te dinke en de Kemunie effe oet z'ne kop te zètte. Gelökkeg góng ouch nog sjus d'n tillefoon.

‘Mèt de pestoer,’ zag heer in d'n hoorn.

‘Zègk menier pestoer, wat moot dat mèt deen tosti?’ vroog 'n vrouwestum. 't Kloonk nogal agressief en heer voolt tot 't weer de verkierde kant mèt 'm oetgóng.

‘D'n tosti,’ zag 'r. ‘Zo. Meh dao weet iech niks vaan. Daan moot d'r bij d'n Iteljaon zien.’

‘Meh de jong zeet 't toch zelf,’ zag de stum. ‘Dat höb geer gezag.’

‘Zo. Dat höb iech gezag. Mèt wee spreek iech eigelek?’

‘Mèt mevrouw Leuve, de ma vaan Jean'ke,’ zag 't mins, geaffronteerd zoe te hure tot heer dat nog neet ins wis.

‘Aaah, de ma vaan Jean'ke. Zo! En wat höb iech gezag tege Jean'ke vaan uuch?’

‘Tot ze mèt hun Kemunie 'nen tosti vaan uuch krege. Meh noe moot g'r ins hure, dao kump niks...’

‘Huurt ins mevrouw,’ veel heer häör in de reie. ‘Geer zouwt good traon doen es geer mèt Jean'ke ins nao 'nen dokter góngk. Veur zien oere. Heer huurt neet erg good tunks miech. En luustere deit heer al gaar neet. Dag mevrouw.’

Heer kós ziech nog sjus inhawwe en lag d'n hoorn stèllekes op d'n haok in plaots vaan 'm drop te smiete.

Jean'ke mèt z'nen tosti en z'n ma die häöm geluifde! De zouws zoe eine toch....