Weekske
Wie Laur zien vrouw zag tot ze mèt Anna en Tineke wel ins e weekske nao de Belzje kös zouw wèlle, es 't ins good weer zouw zien per oongelök, want dao kóste hei noets zeker vaan zien meh Pien vaan de Belzje radio, dee kóste miestal wel vertrouwe en es dee 't noe ins zouw zègke, en ze gónge neet middenin 't sezoen meh deveur of denao daan kóste nog altied wel plaots vinde in 'n hotèl en daan waore de prijze ouch get plezereger, en dat zouwe ze alle drei wel ins wèlle, zoe e paar daog, e weekske, veur e weekske ins effe droet, gans droet daan, zoonder pótse en koke en kemissies doen en, veural, zoonder hun maander, lekker mèt hunnen dreie, gans oonder hun... wie Laur zien vrouw dat zag dus, had heer allang in de gater tot dat al allemaol geregeld waor.
Dat wis heer al ietot ze haverweegs waor en ietot ze aosem mós hole.
Heer bedach ziech, oondertösse tot ze häöre littenei aofraffelde, tot 't wel rösteg zouw zien nao mier es daarteg jaor trouw veur 'n week allein in hoes en gei geratel aon ziene kop en gein alieuwege verhaole euver Jaan en allemaan en euver vaan al en nog get en tot heer daan 's aovends zien gezèt kós leze en neet, zoonder verzej euveregens, zoe noe en daan ‘huhhuh’ of ‘tjehtjeh’ of ‘gaank noe’ mós zègke.
En dus zag heer mèt e geziech of heer innerlek oondraagbaar lijde:
‘Tjeh... es geer dat noe zoe gere wèlt... boeveur daot geer 't daan neet ins?’
Ze keek häöm achterdochteg aon. Ze had trop gerekend tot 't lesteg zouw weurde en ze waor pas begonne en had nog neet ins vertèld tot ze 't eigelek, zij en Tineke, veur Anna doge die, wie häören hoesdokter had gezag, hoegnudeg ins get rös en aofwisseling nudeg had en ins droet mós umtot ze te lang in de zörg had gezete mèt tant Nèt, die al maonde kraank waor meh noe al weer aordeg opgeknap en die bij Anna thoes verzörg waor en, ouch weer volgens deezelfden hoesdokter, eigelek niks gemankeerd had meh ziech ins lekker had wèlle vertuttele laote, en noe weer op häör eige waor en Anna e peper- en zaajtstèl oet 't jaor touwbak had gegeve wat ze ins gewonne had op 'ne fancy-fair veur 'ne volle neef-missionaris en dat bij wijze vaan vereffening veur bekans twie maond verpleging, kos en inwoening, jewel.
't Waor allemaol neet mie nudeg sjijns. Laur voont 't good.
Oongerös vroog ze:
‘Meh diech daan?’
‘Iech maag neet mèt jummers,’ zag heer mèt 'n oongelökkeg geziech.
Auteursrechtelijk beschermd
