Die Darfelder Liederhandschrift 1546-1565
(1976)–Katharina van Bronckhorst en Batenborch– Auteursrechtelijk beschermdNr. 13aant.I.
Myn seyn haeff ych aen eym gelacht,Ga naar margenoot+
hey eys soe schoen gebeldt;
yn duchden eys syn hertzGa naar voetnoot1 ffermert,
wye al syn wesen fermelt:
5[regelnummer]
wye eyn robyn
yn golde ffyn
mucht sych syn mundelyn rueren,
soe wer myn yungez hertz
aen allen lyden end smartz,
10[regelnummer]
des nou (?) alzyt mueyz trueren.
II.
Ich mach syn hertz eyn dyenmant,
war vynt men syns gelychgen?
off erden eys geyn ffreyer heylt,
yn allen desem rychgen
15[regelnummer]
mucht ych sonder dem doeyt
myns hertzen bloet
genaed aen eym erlangen,
soe wer myn yunges hertz
aen allen lyden en smartz,
20[regelnummer]
des nou alzyt moez trueren.
III.
Eyn hertz treckt wye eyn sebel steyn
ut suyden, westen, noerdenGa naar voetnoot2,
hy leyt mych aen dem hertzen myn,
hy wel myn yongez hertz moerden.
25[regelnummer]
helpt geluyck end raeyt
mynch nyt en fferlaet,
| |||||||
[pagina 68]
| |||||||
ffuel suchten wel mych dulden.
och we myn yongez hertzGa naar voetnoot1,
des moez doch lyden smartz,
30[regelnummer]
yn dynder lyffden sterven.
* * *
Dye mych benyden ende nyt en geven,
dye moten mych lyden end lasen mych leven.
Yn lyffden steyl end onffermeten,
vergonen broeyt wert ful geten.
Nymant to spyt,
dan dye dat benyt.
|
|