De bron-swaan, of mengeldigten

[p. 194]

Verjaar-Dichten

Aan de snege Juffer Johanna Kathius. Haar offerende de Verjaar Gesangen, in't besonder.

DAar drijft mijn Swaantje in den bron
In't aansien van de gulde Son
En dobbert op de baren,
Om naar U toe te varen,
En om te vragen of het mach
Wel quelen als het eertijts plach
Dat's van verjaar Gesangen?
Wan't hadde groot verlangen
Aan U te offren wil, en gonst
Hoewel 't niet singt op maat, of konst
Maar 't wil alleen doen blijken
Sijn drift al souw't beswijken.
Doch wijl het sig nu horen laat
En U verdienst op tonen slaat,
O! wijse maagt, wiens gaven
De werelt overdraven.
Soo smeekt het, en het wenst dat gy
Vernoegt zijt met sijn hermony.