De bron-swaan, of mengeldigten

Voor M.A.L.H.E.J. Vertonen een Zephirus.

HOe lieflijk Zephirus speelt gy door Bloem en bladen,
Hoe stil en vreedsaam ag! bewaayt gy het Foreest,
Gy krult de vloeden daar u kalmte doet versaaden
'T vernoegen van elk een: dat haare kwaal geneest.
'T schijnt yder draagt u gunst, selfs Tempe quijnt met smerte,
En is verblijdt wanneer s 'u waasem wert gewaar.
Gy pijnt den Aquilon, en Borëas aan't herte
Dog niemant vlamt door min, met tederheyt tot haar,
Om u truyrt Peneus, en sijn Nimphen storten tranen
Als gy haar by sijn schuwt, de Lugt swelgt u Parfum,
Vrouw Flora trekt de sugt uyt u begeurde kranen
Pomona haakt veel meer naar u, als maarVertum.
Ia wat maar Asemt kan u Lock-aas niet ontvlugten
Gy maakt het alverlieft, de Rotzen om u sugten.