De bron-swaan, of mengeldigten

[p. 73]

Aan Juffer Klara Barthols Die van voorneem waar my te besoeken, doch belet door eenige voorvallen, wederom genoot wert.

WYl my de Eer om V te sien mislukte
Van gister doen Apol my deed' de weet,
En met een sachte stem in d'ooren drukte,
Stont ik om V t'ontfangen al gereet.
Maar stierd' een post verdrietig door't verblijven,
Verstont dat u een ander gaf belet:
Waarom ik ben genootsaakt dit te schrijven,
Dat ghy het woorneem noch hout vast geset.
Ik sal in't kleyn vertrek: met Baucis tonen,
Mijn hertendis: die voor u staat bereyt,
Schoon Goden in geen strooyen hutten wonen
Soo daalens wel omlaag in nedrigheyt.
Wel dan u sal geen Bergge drogt doen schromen,
Vrees niet voor die: die u tot aller tijt
Vyt Konstgenootschap wil (soo ghy sult komen)
Omhelsen, en u misdaat schelden quijt.