De bron-swaan, of mengeldigten

Aan de Hoog-geëerde Godtminnende Vrou Mevrouw S.S.G.A.

ICk weet wel dat ghy nimmer naamt behagen
Te slorpen van het Hipocrene-nat,
Want ghy hebt noyt die lasten willen dragen
Schoon het van selfs uyt Pegaas Bron-aar spat
Maar u gemoet dorst meerder naa die stroomen
Die Neboos drift doet uyt de Heyl-beek koomen;
Waar Bethel en waar Hermons vette paden
Vol leckerny, de heemelingen voedt

[p. 53]

 

Waar't Manna druypt, die d'honger kan versaden

 

Wyl het daar vloeyt voor elk in overvloedt

 

Ik laat V dan beklimmen Sions drempel

 

Wyl ghy geen lust schept in der Musen Tempel

 

Dog eer ik sluyt, en eer ik u laat hooren

 

Myn laatste groet, so bid ik dat ge wilt

 

Aanvaarden dese gift uyt my gebooren

 

Waar door ge dan myn gans begeeren stilt,

 

En dat ik V mag door myn doffe klanken

 

Staag roemen, en V voor die Eer bedanken.