De bron-swaan, of mengeldigten

[fol. §3r]

Eer-Gedichten.

Nicolai Blancardi, Leidensis, Epigramma extemporale, In Poemata virtute & ingenio ornatissimae virginis Titiae Brongersma.

QUod tuba Virgilii, lyra Flacci, altusque cothurnus

Annaei, & Latiis sal Juvenalis erat;

Id Belgis sua cùm Brongersia plectra tetendit,

Ingenio certans omnibus, arte prior

O Frisiis nova Musa tuis, ô Carmine posthac,

Te quoque cùm superes, non habitura parem.

Cedite Germani, Gallique, Italique, Britanni,

Crede mihi, nullum majus in orbe decus.

Scriptum in arce Siardaea, M DC LXXXVI Kalendis Iunii.

Dus vertaaldt.

ROemt, Romen, op't gedreun van Marôs Helden-Sangen;
Op Flacci soete Lijr; op Sen'cae treur'ge prangen;

Op d'aerd'ge prikkl'en van den snêgen Juvenael,

Op Nasôs Liefdes-Rijm, of and'rer Sangers prael,

Ons Nederlant kan meed' op Sangeressen roemen:
Kan onder Romens roem haar Titia Brongers noemen:

[fol. §3v]

 

Ons' Frieslant praalt op haar met meerder eer en recht'

 

En haar een groene krans van Lauwer-blaeden vlecht:

 

Sy derft kloekmoediglyk met haere Titia pronken,

 

En tegen Hoge Duits', en geest'ge Franssen lonken,

 

En Italiaensch vernuft, en Engelsch' aerdigheit.

 

Jae stelt selfs boven die haer Titiâs waerdigheit.

H.E.M.