De sysse-panne: Borgers in den estaminé

[p. 82]

Eenen daghuer man veurtydsaant.

Gysken spreekt.

'T es gelyk de Vrouwe zegt, ze plegen veurtyds neerstig te zyn, en mê een kleyne daghuere toe-tegeraeken; men vrogt van den Maendag tot den Zaterdag, men kwam mê blydschap naer huys, en wierp de Vrouwe het Weekgeld in den schoot; dikwils ten achten van den avond ging zy kyken om noch een beetjen Vleesch te krygen, om 's Zondags een goeë Soepe te maeken; als den Man een Pintjen Bier ging drinken, de Vrouwe en Kinders gingen mê. In den zomer dedenze te saemen een Wandelingsken, en ieder Zondag wist men waer naer toe. Den tweeden Sinxendag was 't naer de Kyzerpoorte om Vader tegen te gaen die van Halle kwam, n'en anderen keer naer 't Putjen, of naer Sente Godelieve, toens naer d'een of d'ander buyte Kermesse, om de jongheyd ne keer te laeten danzen, mê een woord 't was een plaizier om zien hoe de menschen wel te gaere waere en treffelyk aen de kroete geraekten.

[p. 83]

Was'er een avond van plaisier, Vader kogt een Kenyntje op den Kyter, en daer was meer vreugd in het kleynste Huysken op eenen dag als op het grootste trectement dat de Ryke kunnen opregten; op den Kersnagt, 't was n'en goeën Saeldemelk mê Koeken, en nên goeën ent Sesietjens of een Kramenade als ze van de Kersmes kwaemen; op den allen Kinderen dag, men maektege een Vaerken en een Moerken, en daer wierden Koeken gebakken; dien dag die nuy zoo belachelyk schynt, deed al dikwils aen de Ouders zien, waer dat de Kinderen heen wilde, en van wat eenen aert zy waeren; den Derthien Avond, den Vasten Avond, waeren daegen daer men lang van te veuren naer verlangde, en noch lange van sprak, alsze gepasseert waeren. Maer zedert die troebelen en al die revolutien, hek die dingen allenskens zien afvallen en te niet gaen. Op Mannekens Vrydag en Wyvekens Saterdag hattême Eetbrood dat de Botter van de vingers drupte, en nuy, m'es blye dame den nooddruft kan krygen; die schoone daegen waer zynze gevlogen.

6 Nivose Jaer 4.

Zonsdag 27 December 1795.