De tweede vijftigh lustige historien ofte nieuwigheden Johannis Boccatii

[Me vrouw Isabeel...]

Me vrouw Isabeel met eenen haeren Vryer Lionnel gheheeten, haer lusten boetende, ende van eenen H. Lambertin bemindt wesende, wert sy ten selven tijde van den voorschreven Lambertin oock besocht, ende de man te dier uren onversiens thuys keerende, heeft sy Heer Lambertin met een Rappier inde vuyst doen uyt gaen, ende haeren man heeft Lionnel uytgheley ghedaen. Daer men siet hoe de liefde de sinnen in een saecke benemen de deselve in een andere weder verscherpt.

IN onse stad van Florencie, een schoon Edel Vrouw wesende de Vrou van een Jonghe kloecke Ridder een vroom man: Ende als het dickmaels dat een mensche niet altoos eenderley broodt en kan eten, maer heeft lust om somtijts te veranderen. Is dit wijf, niet genoech van haeren Man ghetroetelt wordende, op eenen schoonen Jongman verlieft gheworden, die Lionnel geheeten was, heel vol beleeftheydts ende wel ghemaniert wesende, hoewel dat hy vanden grootsten huyse niet en was, ende hy was insghelijcks verlieft op haer, ende als ghy wel weet dattet selden ghebeurt dattet ghene dat beyde de partijen begheeren, niet t'effecte en kome, en hebbenser niet lange op gedroomt, sy en gaven heur vryagie een volcomen ghenoeghen. Nu ist gheschiet dat dese een schoone lieftallighe Vrouwe wesende, een Ridder H. Lambertin gheheeten, Insgelijcks heel amoureux op haer geworden is: ende om dat hy haer ghemelick ende ongeghenoechelijck scheen, en konde sy om gheen saecken ter wereldt haer begheven hem te beminnen: dan dese heeft haer seer door beden ghequelt, ende sulcks al niet helpende, heeft hy (die een rijck machtich man was) haer doen dreyghen, dat hy haer schandaliseren soude soose hem niet te wille wilde wesen. Door welcke redenen sy duchtende ende wetende wat het voor een man was, tot sijne lusten haerselven overghegheven heeft, ende Me Vrouwe Isabeel (als onse ghewoonheyt is) inden somer in een hare schoone plaetse in het velt gaen houden zijnde, ist gheschiedt dat de man op gheseten is te peerde, om yewers voor sommighe daghen te trecken: Heeft Lionnel doen halen om den tijdt met haer te passereu, die heel blijde daer stracx ghegaen is. Ende H. Lambertin wetende dat de Man vertrocken

[fol. V2r]

was, is te peerde geseten, ende insghelijcks haer gaen besoecken, ende heeft aende deure gheclopt, dewelcke door de Cameniere gesien zijnde, is by haer Vrou die alleen met Lionnel inde Camer was, gegaen, ende de selve gheroepen hebbende, heeft sy haer geseyt: Vrou H. Lambertin is daer beneden alleen. De Vrou dit hoorende, was de bedroefste vande Werelt: maer hem vreesende als de blixem, heeft sy Lionnel gebeden dat hy hem niet en soude verdrieten laten van hem een weynichsken achter int gangesken van de beddestede te berghen, ter tijdt dat H. Lambertin weder wech ware. Lionnel die niet min verveyrt was als sy, heeft hem geerne geborghen: Daer nae heeftse de Cameniere bevolen datse hem soude gaen open doen, de welcke dit ghedaen hebbende, ende hy beneden op de plaetse van zijnen Tellenaer afgheseten zijnde, (die hy daer yewers vast ghemaeckt heeft) is hy voorts binnen geclommen, den welcken de Vrouw tegen ghecomen is (die schoon ghelaet toonde) tot opt hoochste vande trap toe, ende heeft hem mette blijdtste woorden ghewillecomt diet mogelijck was, vraghende wat hy ginck soecken: De Ridder haer omhelst hebbende, heeft geseydt: Liefste ick heb hooren segghen dat u Man niet hier en was, dus heb ick niet willen laten van u te comen gheselschappen, ende nae dese woorden inde Camer ghegaen, ende daer ingesloten zijnde, heeft Lambertin zijnen lust mette Vrou genomen. Ende dus t'samen zijnde ist gheschiedt dat heel contrarie vant ghene dat de Vrou meende haren Man ghecomen is, ende als hem de Cameniere by't Palleys ghesien heeft, is sy haestelijcken totter Vrouwen Camer geloopen, ende heeft gheseydt: Vrou siet hier Mijn Heer die wederom comt, ick meyn dat hy alree beneden op de plaetse is: De Vrouwe dit hoorende ende wetende datse 2. mans persoonen binnen heuren huyse hadde, ende merckende dat de Ridder niet geborgen en conde worden ter oorsaecke van zijnen Tellenaer die beneden opte plaetse stondt, heeft sy haer voor een doode gehouden, niettemin haer selven vant bed op haer voeten geworpen hebbende, is sy een aerdige uytvlucht comen te bedencken, ende sprac tot H. Lambertin: Heer soo ghy my eenichsins lief hebt, ende my wilt mijn leven behouden, so soudy doen tgene ick u seggen sal, ghy sult u bloot rappier uyttrecken, ende met gestoort ende seer grimmich gelaet sult ghy beneden de trappen af, ende voort deur gaen al segghende: Ick sweer u by Godt dat ic hem noch elders betrappen sal, ende so mijn man u houden wilde, ende vragen watter gaende is, en seght anders niet als 'tgene ic u geseyt hebbe: ende als ghy te peerde geseten zijt en vertoeft gheensints niet, om met hem te spreken, H. Lambertin seyde dat hyt geerne doen soude, ende zijn rappier ghetogen ende het aensicht heel ontsteken zijnde, soo om den gedaenen arbeydt, als oock omme het seer groote herten leedt van des Ridders wedercomste, heeft hy even alsoo ghedaen als hem dat de Vrouwe bevolen hadde. De man inde plaetse alree afgheseten zijnde, verwonderde hem aen den Tellenaer, ende boven willende gaen heeft hy H. Lambertin sien afcomen, verwondert vande woorden die hy sprack, als vant ghelaet dat hy toonde, seyde: wat is dit Heer? H. Lambertin de voet inden stegelreep geset hebbende, sat te peerde, ende seyde anders niet, dan by Gods doot ic sal hem op een ander verrassen, ende daer me is hy voort ghereden. d'Edelman boven geclommen zijnde, heeft hy zijn Wijf

[fol. V2v]

op't hoochste vanden Trap heel troosteloos ende vol tranen ghevonden, tot dewelcke hy gheseydt heeft: Wat is dit, wat gaet Heer Lambart in aldus vergramt al dreyghende? De Vrouwe nae de Camer toeghetreden zijnde op dattet Lionnel hooren mocht, heeft gheantwoordt: Mijn Heer ick en hadde noyt sulcken schric als desen, want ghy moet weten dat hier binnen een Jonckman ghevlucht is die ick niet en kenne, den welcken Heer Lambartin vervolchde, het sweerdt inde vuyst, ende hy heeft by gevalle de deure van dese Camer open ghevonden, ende my al bevende gheseyt: Om Gods wille me Vrou bercht my mijn leven, dat ick tusschen u armen niet vermoordt en worde, dat siende ben ick overeynde opghestaen, ende alsoo als ick hem vragen woude wie hy was, ende wat het was dat hem ghebrack, so siet daer Heer Lambertin hier boven comen, seggende, Waer is de Verrader? waer om ick my daer teghen gheset hebbe inde Camer deure, ende hy willende inkomen, hebbe ick hem teghen ghehouden, die niettemin so beleeft daer in gheweest is, dat hy alsoo haest als hy ghesien heeft dattet my tegenstont dat hy hier binnen komen soude, naer veel woorden die hy gheseydt heeft, beneden ghegaen is, als ghy gesien hebt. Doen seyde de Man: Vrouwe ghy hebbet oock seer wel ghedaen, want het hadde ons te groote schandael gheweest, soo yemandt hier binnen onseu Huyse vermoordt ware geworden, ende Heer Lambertin en heeft gantsch niet eerlijcken daer aen ghedaen, dat hy eenen persoon die daer sijnen toevlucht ghenomen hadde, hier vervolcht heeft, daer na soo vraechde hy waer dat den Jongman was. De Vrouwe antwoorde: Ick en weet niet Heer waer hy hem verborghen heeft. Doen seyde de Ridder, waer zijt ghy? Comt stoutelijcken uyt, Lionnel die het al ghehoordt hadde, is heel vervaert ende beanckst uytghekomen (als eener die gerechtelijcken verveert is gheweest) uyt de plaetse daer hy hemselven verborgen hadde, ende de Ridder seyde hem: Wat hebt ghy met Heer Lambertin uyt staende? De Jonckman antwoorde: Ter wereldt gantsch niet, dat my vastelijcken doet ghelooven, dat hy niet wel by zijn sinnen is, ofte dat hy my voor eenen anderen genomen heeft: Want also haest als hy my op den wech ghesien heeft, een cleyn wijlken weegs van dit u Palleys, heeft hy op my eerstgangs het Rappier uytghetrocken, ende tot my gheseyt: Verrader ghy zijt doodt. Het welcke siende, en wilde ick niet vertoeven om eenichsins hem te vraghen uyt wat redenen ende waerom: Maer hebbe beginnen te loopen, soo seer als ick immermeer konde, ende ick ben (so ghy siet) hier binnen gekomen, daer ick my Godt danck, ende dese Edele Jonckvrouwe gheberght hebbe. Doen seyde den Ridder: Nu gaet dan, ende en zijt niet verbaest, ick sal u wederom te Huys leveren in sekeren doen, ende weet daer nae te vinden hoe ghyt met hem te maken hebt. Ende naer datse ghegheten hadden, heeft hy hem een Peert doen gheven, ende tot Florentien ghebrocht, daer hy hem in zijn huys ghelaten heeft, de welcke noch dien avondt secretelijcken met Heer Lambertin (gelijck de vrou bevolen had) gesproocken heeft, ende heeft so wel met hem ghemaeckt, dat de Ridder hoewel daer veel woorden af omghegaen zijn, noyt ghewaer geworden is van den treck die hem zijn Wijf ghespeelt hadde.