Cupido's lusthof
(1613)–Gerrit Hendricksz. van Breughel–
Auteursrechtvrij
[pagina 86]
| |
HY die de schoonste schenckt een blom
Vervvacht haer gonste vvederom
De schorpuleusheyt achterdenckt
Niet vvetende vvaerom hijt schenckt
Toocht in dees saeck te vvesen blood'
En vvil dat oock aenveerden nood'
Om niet te vvesen achterhaelt
In achterclap niet affghemaelt
De eerbaerheyt die hout haer vreemt
Van yemant sy niet geerne neemt
Yet dat haer brenghen mocht verdriet
VVie vvat aenvaert vveel voor hem siet.
| |
 | |
So haest als Sol sijn reijs begint
nood 'tgroen de Iuecht bestiert door t'kint
| |
[pagina 87]
| |
Nieu jaer Liedeken:Op de Voyse.
Hoe salich zijn de landen, &c. DOen Luna was verdwenen
Al voor den dagheraet
Aurora is verschenen
Metten dau delicaet
Die Phoebus quam verdrooghen
Deur stralen uyt den hooghen
Sijn schijn hem ginck vertooghen
O boomen / vrucht / en zaet.
Den tijt niet om verlusten
Schoon onder shemels tent
Een Minnaer niet liet rusten
Maer deed' dat hy ghewent
Hem buyten ginck vermeyen
Langs Tellus Claverweyen
By beemden door Valleyen
Tot een vermaken jent.
Dies deur Lieffds welghelucken
In Floraes Lusthoff schoon
Ginck ick een Roosgen plucken
Presenteerdent ydoon
Een Nimphe van Achayen
Tot haeres lusts verfraeyen
Doch sy ginck dat versmaeyen
Tot spijt van mijn persoon.
Reyn Nimph wilt accepteeren
Van my een harder slecht
Tgheen ick u coom vereeren
Door reyne Lieffde echt
Eel Maecht niet om verschoonen
Tfaveur my sulcx doet toonen
En soudet u weer loonen
Aensaechdy maer u knecht.
Dees bloeme schoon van bladen
O Edel Nimphe reyn
En wilt doch niet versmaden
Gargaphiaes Fonteyn
Die heeft dees laten spruyten
Soet geurich vol firtuyten
En nu ick u vind' buyten
Schenck ickt u Lieff alleyn.
| |
[pagina 88]
| |
Prince.
Ghinght ghy Princes aenvaerden
Dit bloemken seer bequaem
Dat mijn hart hout in waerden
Tsou my zijn aenghenaem
Het soude oock by desen
Een vreucht ons beyden wesen
Ghy daechlijcx zijn ghepresen
Als een Nimph sonder blaem.
Finis. | |
Een Nieu Amoureus Liedeken:Op de Voyse.
Ick lijd' int hert pijn onghewoon, &c. ALs ick in mijne eensaemheyt
Gaen overdencken /
Het druckich crencken /
Want tsware Minnens pack vol leyt
Dwelck my allencken
Verdriet comt schencken
Om een eenichste schoon
Reyne Goddinne
Want onder shemels troon
Moet ick haer Lieff persoon
Door dwanck beminnen.
O ghy mijns herten eenich Lieff
Door uwen ooghen
Hebt ghy ontooghen
Mijn crachten / want dat ick verhieff
Is nu vervloghen
Deur Lieffds vermoghen
Die my noch hout ghevaen
In lijden zwaere
Och oft dit weertste graen
Barmhertichlijck sach aen
Mijn groot ghevaere.
Om u ghy edel dochter soet
Gaen ick verdwijnen
Met grooter pijnen
Men dencken can wie tselve doet
V Christalijnen
Ooghen soo schijnen
D'Albastelijck lichaem
Sterckt my in deuchde
| |
[pagina 89]
| |
Lieff waerde maecht bequaem
Als ick hoor uwen naem
Ist my een vreuchde.
Och oft ghy eens te recht bedocht
Die uytghenomen
Lieffde volcomen
Waerin dat ghy my hebt ghebrocht
Tot uwer vromen
Soudt ghy het schromen
My weyren vanden hals
Tot allen tijden
En jonnen Lieffd' in als
Voor soo veel onghevals
My eens verblijden.
Hebt Medelijden door u deucht
Die ghy soeckt even
Hier aen te cleven
Iae mijne jong en teere jeucht
Niet langher gheven
Wilt sulck droeff leven
Want ghy zijt d'eenich wilt
Om nae te schieten
Siet Lieff wie dat u bit
Deur Lieffden soo verhit
Om troosts ghenieten.
Prince.
Vaert wel Princes mijn eyghen hert
Lieffde verholen
My dus doet dolen
In een onlijdelijcke smert
Thart is ghestolen
Deur heete colen
Van Lieffdes reyne lust
Tot desen stonden
Die vierich is ontrust
En qualijck wert gheblust
In Swerelts ronden.
Finis. | |
Nieu Amoureus Liedeken:Op de voyse.
Boerinneken als ghy sult water halen, &c. SChoon bloem verheven
Mijn jeuchdich leven
Lijt groot torment tot allen daghen
Door Lieffde die ick u moet draghen
Inwendelijck gheplant
Door Venus heeten brant
| |
[pagina 90]
| |
Die sinnen en verstant
Na haer doet jaghen
Lieffd' tusschen beyden
My eerst verleyden
Die in het herte was ghesoncken
En nu de Lieffde sou ontfoncken
My d'eenichste affgaet
En allen tgoet versmaet
Dies heb ick desolaet
Liefs dranck ghedroncken.
Moet het by desen
Alsoo nu wesen
Dat ghy gaet vlieden van u waerden
En trouwen Minnaer opter Aerden
O droeve wreeden strijt
Die also schielijck lijt
In dees benauden tijt
Ghy niemant spaerden.
O wreede uren
Die te langh dueren
Voor alsoo weynich lieflijck vrijen
Cupido Godt hoe condijt lijen
Dat ick dit droeff gheclach
Gheniete nacht en dach
Fy u er dat ick oyt sach
Dit teghenstrijen.
Was ick ontrouwe
V reyn jonckvrouwe
Dan mocht ghijt my so bitter loonen
Een open hert ginck ick u toonen
Nu ghy dat hebt ghesien
Heel smadelijck gaet vlien
Daerom can ick misdien
V niet verschoonen.
Het troosts verwerven
Schijnt moet ick derven
Doch t' can noch wel ten rechten comen
De deucht woont altoos by den vromen
En als het herte wroecht
Twelck heeft in Lieffd' gheploecht
Dan groeyt weer met ghenoecht
Lieffd' uytghenomen.
In mijn beswaren
Wensch ick welvaren
Dees mijne herts lieve voochdesse
Dien ick bemin als mijn Matresse
Hoe seer sy haer hout schieu
D'ou Lieffd' groeyt op een nieu
Daerom wensch ick adieu
Mijn schoon Princesse.
Finis. |
|