Cupido's lusthof
(1613)–Gerrit Hendricksz. van Breughel–
Auteursrechtvrij
[pagina 79]
| |
Een Herderinne brengt ghequel
Hoevvel vermaecklijck is haer spel
Den berch en dal vant ruyssen stilt
Elck jagher soeckt te jaghen tvvilt
Dat hem oyt brachte svvaricheyt
Invvendich knaghen ende leyt
Doch hoopte dattet blinde kint
Veranderlijcken als den wint
Den booch sou spannen t'zijn gherieff
En vvonden me zijns herten Lieff
Dien hy ghemint had spaed en vroech
Om sien oock vvat sy hem toedroech.
| |
 | |
Den Harder speelt int velt met vruecht
in steede mijn-lust quelt de Iuecht
| |
[pagina 80]
| |
Nieu Amoureus Liedeken:Op de voyse.
Fortuyn Anglois, &c. O Soeten tijdt
Door shemels licht seer claer
Veel harden strijt
Ghy wercket voor oft naer
In twee die reen
Passen opt spels gheluyt
Maer doch de een
Scheyt alder eerst wel uyt.
Hy die met lust
Vermakelijck neemt voor
Te speelen just
Liefflijck op de Bandoor
Tot loff en eer
Van een die nietemin
Stont dies te meer
Noch vaster inden sin
Cupido wreet
Dees beyde so ghemaeckt
Dat int vergeet
Het Liefflijck spelen raeckt
En opter daet
Dus soetich hant aen hant
Al door den praet
Lieffs Lieffde wort becant
Het Minnen vier
Hemselfs ontsteeckt door lust
Soo dat het schier
Can qualijck zijn gheblust
Mits d'heeten gloet
Van Venus selfs bedout
Hy branden moet
Soo langhe die vercout.
Ghelijck als Sol
In grooter hitten rijst
En dan Apol
Den wech ter jachte wijst
Alsoo verwermt
De Lieffd' deur soete spraeck
Dus vast ghearmt
Een yeder daernae haeck.
| |
[pagina 81]
| |
Tgheen Lieffd' verhaelt
Verblindet hun verstant
Dat schier verdwaelt
Sy zijn aen elcken cant
Den soeten sin
Bedencket gantsch gheen leet
Dat door die Min
Raeckt alles int vergheet.
O Lieffde reyn
Heel suyver is u doen
Als soo ghemeyn
Twee Lieffgens gaen int groen
En tooghen daer
Met herten soo beleeft
Wat Lieffd' eenpaer
D'een tot de ander heeft.
Het diep ghesucht
Comt uyt des herten gront
En zijn beducht
In Lieffden talder stont
Wat d'eene vraecht
Dat prijst de ander me
Hun beyden haecht
De soete Lieffd' in vre.
Den Harder hoopt
Het alles nae zijn sin
Als niet en loopt
Voor hem de Herderin
Maer Liefde bint
Hun beyden alsoo vast
Dat storm oft wint
Can doen gheen overlast.
Oock hoe subijt
Dat Lieffd' wilt vallen suer
Den langhen tijt
Te wesen schijnt gheen uer
Midts met accoort
Sy beyden over een
Int soete woort
Gheworden zijn ghemeen.
Lieffde ontdeckt
De vreuchde sonder smert
En dan soo treckt
Na d'een des anders hert
Dat ongheblaemt
| |
[pagina 82]
| |
Om een die hy verhieff
Niet wort beschaemt
Want t'is zijn eyghen Lieff.
Zijn eyghen trou //
En zijn Princesse soet /
Die troost en vrou
In Lieffden worden moet /
Onlanghs vereent
Deur vriendelijck vermaen
Daert wort ghemeent
En blijftet niet langh staen.
Finis. | |
Nieu Amoureus Liedeken:Op de voyse.
Labavotte, &c. DIe Lieffde vierich draghen
Int heymelijck voorwaer
Wel dwalen door mishaghen
Met druck en lijden swaer
In pijne // siet /
Als mijn gheschiet
Om d'eenichste eerbaer.
Ick ben vol ongheneuchden
Door Lieffdes harden strijt
Als een ander met vreuchden
By zijn Lieff vrientlijck vrijt
Dan moet ick saen
Alleyne gaen
Verd' vande Liefste wijt.
Als dan dwaelt mijn persoone
Bedroeft en desperaet
En niet mijn Lieffgen schoone
Ontrent haer deure staet
Dan valt mijn leet
Noch eens soo wreet
Vergiftich ende quaet.
Wel wensschen sou mijn herte
By d'eenichste te zijn
Om mindren veele smerte
| |
[pagina 83]
| |
Door haer seer soet aenschijn
Lieffd' Amoureus
Heel schorpeleus
Die wederhoudet mijn.
De oorsaeck sal sy wesen
In desen hoochsten noot
Die smertelijck by desen
My aendoen sal de doot
Dat machtich // sy
Is prachtich // vry
En Rijck van goede groot.
Ick woud' se wel aenspreken
En tooghen Lieffde reyn
Doch sy mocht my versteken
Als Acteon ghemeyn
Die d'eel Diaen
Quam schouwen aen
By een seer claer fonteyn.
En t'mocht my soo becomen
Met sulcken bitter smert
Dat ick met grooter schromen
Ghetransformeret wert
En d'houden snel
Verscheurden wel
Haers meesters eyghen hert.
Dan doch het hittich Minnen
Heeft my ghebonden vast
Ghevanghen zijn mijn sinnen
Met Lieffde sterck belast
Mercurij tael
Sal doen tverhael
De Lieffd' eens ouweert gast.
Ick lieue door Noblesse
Dees mijne Morgengaeff
Wil van dees mijn Princesse
Oock eeuwich zijn een slaeff
Met grooten rou
Ick seer ghetrou
Thert in haer hert begraeff.
Finis. | |
Nieu Amoureus Liedeken:Op de voyse.
| |
[pagina 84]
| |
Ick hebber een uytvercoren, &c.
DEn Somer gaet ontsluyten
De Vogelkens soet fluyten
Met so Lieffelijcken sanck
By een Fonteyn
Int groene pleyn
Ick hoorden nae tgheclanck.
Pegasides verheven
Stont chierichlijck na tleven
Met schoon bloemkens reyn beplant
Dies sach ick daer
Spantseeren claer
Tlieff langs den watercant.
Soo haest als ick aenschoude
Dees Edel reyn bedoude
Sy de ooghen voor haer sloech
Inwendich saen
Met Lieffd ontdaen
Sy vriendelijcken loech.
Het hert ghinck hem verstouten
By dese schoon te couten
Als meer Amoureusen doen
Dus ghinghen wy
Tsaem zijd' aen zy
Ons rusten wat int groen.
Haer schoon Musijck keele
Songh op den snarenspeele
Wy twee maeckten eenen dans
So vast verknocht
Oft waer ghevlocht
Een dichten Roosen-crans.
Onder een boom met lusten
Wy ginghen sitten rusten
Daer aen wies een vruchte soet
Die dese Maecht
At onvertsaecht
Dat ick betreuren moet.
Pijn heeft haer hert bevanghen
Denckt met wat groot verlanghen
Dat ick mijn soet Lieff aensach
Haer rooder mont /
Wert bleeck terstont
| |
[pagina 85]
| |
Noyt bitterder gheclach.
D'uer dat ick was gheboren
By my wert doen versworen
Mits ick sach de Liefste dus
Haer wanghen bloot
Ick stervent boot
Een vriendelijcken kus.
Prince.
Het droffelijcke scheyden
Tusschen ons Lieffgens beyden
Sal in my vast staen gheprent
Dat dusentmael
Op dese quael
Ick denck / voort leste ent.
| |
Rondeel.
Den Welverheuchden tijt
Cant alles openbaeren
Tgheen menich maeckt verblijt
Den welverheuchden tijt
Doet winnen harden strijt
By Lijdende Minnaren
Den welverheuchden tijt
Cant alles openbaren.
| |
Sonnet.
BEdecket sietmē staen, met s'hemels blau gordijn
De onheylsame Lieffd', die pijne doet verwerven
En een ghewensten lust, moet stedichlijcken derven
Dies me onsichbaerlijck, doet groeyen swaere pijn.
O Lieffd' en bitter Lieffd' beveynst in eenen schijn
Al levende ghy doet, u trouwen Dienaer sterven
Ia als een Aerden vat, verbreken tot veel scherven
Een bitter galle wert, des honichs medecijn.
Doch mede comt ghy wel, in Lieffden hem verrijcken
Een eenichste alleen, aen wien ghijt latet blijcken
En die u jeuchdich hert, alleenich heeft becoort.
VVaste Lieffd' ghehecht, can tgeender zijdē wijcken
Mits zijn bespraecte tong, heel listich vol practijcken
V hert ghevanghen heeft, door t'Lieffelijcke woort.
Finis. |
|