Cupido's lusthof
(1613)–Gerrit Hendricksz. van Breughel–
Auteursrechtvrij
[pagina 69]
| |
SOot Cupido belieft, hy schiet
De een tot Lieffd' en d'ander niet
Tschijnt hem te baren eenen lust
Maer tbrengt de jonckheyt groot onrust
Tschip dat den vvint contrarieert
Door moeyten langhen tijt laveert
Eert zijn ghevvenste haven crijcht
Een Minnaer me so langhe hijcht
Tot dattet loopen raeckt ten ent
Zijn Lieff tot vvederlieffde vvent
Dan crijghet hert zijn vollen eys
In Lieffden een behouden Reys.
| |
 | |
Het paer dat twee eensielich leeft
in t'scheyden min veel droefheyt geeft
| |
[pagina 70]
| |
Nieu jaer Liedeken:Op de Voyse.
Schoon Lieff ghy zijt prijs weert alleyne, &c. VOecht u te saem Nimphen verheven
Om Liefflijck singhen daer
Den Loff der Maechden reyn van levē
Die d'eere volghen naer
Want Iuno die is claer
De eerbaerheyts Goddin bevonden
Diana oock tot allen stonden
Prijst Maechdelijcke eer / int nieuwe jaer.
Al ghy Thebaense Maechden reyne
Die Bacchus eer aen doet
Met lauvvercranssen alghemeyne
Hem in te halen soet
Te samen u spoet
Een Maghet in tghemoet te gangen
En haer vereert met spel en sangen
Want sulcx sy weerdich is door
Deuchden goet.
De oude Lieffde onbedwonghen
Ghy Minnaers nu verlaet
Het nieu laet recht zijn inghedronghen
Soo schiet twee Lieffs gheen quaet
Het oude boose zaet
Soeckt Venus noch altijt te saeyen
Dat Cupido t'onrecht doet maeyen
Als twee gheliefkens zijn in sobren staet.
Het quaet dat Venus wraecht int Minnen
Is u Hebe bekent
Ter tijt als waren mijne sinnen
Tot u dochter ghewent
Ick quam haest int ent
Door Cupido gheheel in rouwen
Dat ick mijn leven sal onthouwen
Gheen Minnaer noyt en was in meer torment.
Niet dat hierom schoon Lieff vol eeren
Mijn herte van u vliet
De Lieffde daechlijcx moet vermeeren
Als elck zijn Lieffste siet
Mijn hert jonstich biet
V nu veel vreuchts met goe ghedachten
| |
[pagina 71]
| |
Hopende noch eens troost te verwachten
Vander alderliefste sonder verdriet.
Prince.
Princesse Lieff ick wens welvaren
Vwen persoon eerbaer
Minerva jont dat wy noch paren
Want reyne Lieffd' voorwaer
Heeft mijn herte zwaer
Gheheel doorwont tot u persoone
Waerdicht Lieff u der Lieffden croone
Doort vriendelijcke woort int nieuwe jaer.
Finis. | |
Nieu Amoureus Liedeken:Op de voyse.
Twindeken daer het bos af drilt. Onmin dede my dwalen // seer
Lieffde comt my halen // weer
Seyt door reden // tgheen voorleden
Is / uyt uwe sinnen // stelt
V niet int loose Minnen// quelt.
Menighe in zijn jonghen // tijt
Dickmaels onbedwonghen // vrijt
Ist niet druckich // ongeluckich
Want oock yemant voor of nae
Comt wel te vroech oft beyt te spae.
Can ick me courtoiseren // niet
Dochters respecteren // yet
Door wat saken // can aenraken
Ick soo niet als menich // doet
Maer altoos leven eenich // moet.
Heet reyne Lieffd' niet vry // versaemt
Waerom maecktse my // beschaemt
Want na tseggen // int weerleggen
Die in Lieffd' versmaet // fijn
Somtijts meest beschamet // zijn.
T'bedencken my tot rede // keert
En den tijdt oock mede // leert
| |
[pagina 73]
| |
Midts aenvaten // tboertich praten
By zijn Lieff / hem wachter // veur
Settende schaemt aen d'achter // deur.
Redene seyt / die ick verhieff
Yeder crijcht zijn wederlieff
Die hem euen // wort ghegheven
Daerom woud' ick wel eenpaer
Dat ick by haer alleene waer.
Prince.
Venus Goddin ydoone // soet
Haestich met u Soone // spoet
Sonder beyden // gaet bereyden
Tbed dat oyt vol lusten // lach
Daer ick met mijn Lieff rusten // mach.
Finis. | |
Een Nieu Amoureus Liedeken:Op de Voyse.
Den Nachtegael songer met helder tale, &c. VVIe sal ick mijn ongenucht gaen claghen
Die my doort ontrou Minnen gheschiet
Ick hebbe soo langh in druck gaen jaeghen
Nae d'alderliefste die van my vliet.
Met recht mach ick wel droeffelijck wesen
Die my beminde / als nu versmaet
O Cupido Godt / niet weerdich ghepresen
Door u soo comt my dit lijden quaet.
Eenmael scheen sy my recht te Minnen
Maer lacy tis nu alle vergaen
Quae tonghen loos / en valssche spinnen
Doen Lieffgens scheyden met droeff vermaen.
Wat hevet my doch al moghen baten
Dat vroech en spade ick by haer was
Wat vreuchde brengt ons vriendelijck pratē
Alst altemael is vergeten soo ras.
Met menich vriendelijck ooghen wincken
Sy lodderlijck my altoos aensach
| |
[pagina 74]
| |
Troostlijcke woorden ghinckse my schincken
Die nu verkeeren in droevich gheclach.
O Liefste ist om des werelts rijckdommen
Oft om het aertsche groote goet
So cander gheen rechte Lieffde commen
In u is pracht met overvloet.
Cloeckmoedicheyt moet hier zijn gebleken
Hoewel sy gantschelijck my veracht
Verstouten my om haer aen te spreken
En sien hoe verde het wert ghebracht.
Wat heb ick menighe droeve treden
Om u mijn weerde dochter schoon
Gegaen / en dickmaels coude gheleden
Waer voor ick ontfanghe dees bitter loon.
Mocht ick u metten zweerde winnen
Ghelijck den vromen Herclus wan
Brezeida / ick sou beghinnen
Met cloecken moet daer vallen an.
T'schijnt ghy wilt u nu niet beweghen
En troosten my u seer trou dienaer
Een ander hebdy nu liever ghecreghen
Dies icker moet leven in lijden zwaer.
Princesse die mijne jeucht gaet crencken
Midts ghy in Lieffden my begheeft
Denckt vry dat ick op u sal dencken
Soo langhe thert hier op aerden leeft.
Finis. | |
Ballade.
Datmen een ander toe gaet dencken
Valt hemselven opten hals
Sy ghenieten selffs het crencken
Die daer bruycken t'minnen vals.
| |
Een Nieu Amoureus Liedeken:Op de Voyse.
Cy cest pour mon pucellage, &c. AL het hopen ende duchten
Heeft my quelling aenghedaen
| |
[pagina 75]
| |
Om een uytvercoren graen
Die my dickmael dede suchten
Want doen Lieffd' eerst was gheleyt
Brachtse my in zwaricheyt.
Dochter waerom zijn u sinnen
Tot my harder als een steen
My aendoende groot gheween
Wat meendy hier door te winnen
Laci niet als druck soo veel
Ghy crijcht me als ick u deel.
Hadt ghy my oock jonst ghedraghen
Als ick u persoon eerst de
Soo soud' thert niet zijn t'onvre
Nu moet ick den vloet doorjaghen
Na Nepthunem trachten // siet
Ghy schijnt my te achten // niet.
AEolus sal my gheleyden
Met Aura die soetlijck waeyt
Boreas my meer verfraeyt
Dan de onmin van ons beyden
Daerom acht ick u alhier
Voor een preus en spijtich dier.
Triton wil met vreucht my bringhen
Heel voor wint int soete dal
By de schoon Syreenen al
Om t'aenhooren t'liefflijck singhen
Dwelck verdrijft de fantasy
Door Goddinnen sanck heel bly.
Wel wat mach ick sonder toeven
My becommeren soo seer
Dencken wil ick niet eens meer
Om dees / die my gaet bedroeven
Laetse my / ick blijfse schu
Iae gae deur / en segh Adieu.
Prince.
Princes die my buyten hopen
Socht te brenghen / en affgaet
Denckt tis tijt eert valt te laet
Voor my staet Neptunem open
Dien ick nu doorsoeck met cruys
Wacht ghy na gheluck in huys.
Finis. | |
Een Nieu Amoureus Liedeken:Op de Voyse.
| |
[pagina 76]
| |
Onder de Linde groen, &c.
O Ghy Meya seer schoon
Die ons de groente gheeft
Waerin yeder sterflijck mensch
Nae zijns herts ghenoech en wensch
Een groot vermaken heeft
Doch niet na out ghewoon
Hem die gheen Min en blust
Can het gheen vermaken zijn
Naer dien hy tot t'vrijen fijn
Heeft gantschlijck gheenen lust
Dien is Lieffde gheen gheneucht
Want hem doch behaecht gheen vreucht
Maer ghemeenich // hy
Drooch alleenich // sy
En sijn sinnen stelt
Op het Aertse ghelt
Dat is zijn Lieffde bly.
Al is mijn Liefste rijck
In allen overvloet
En gheboren hooch in pracht
Iae van edeldoms gheslacht
En td'ocht haer maghen goet
Soo sal sy niet publijck
Becoren t'jonghe hert
Datse niet vermaken can
T'minnent hert in sulck ghespan
Hoewel dat lijdet smert
Want die my beminnet siet
Stel ick in mijn herte niet
Maer de schoonste schoon
Die ick wensch te loon
Deur misdaden // quaet
My versmaden // gaet
En vliedt van mijn persoon.
Want haer die ick bemin
Na my niet eens en kijckt
Soo dat ickse selden spreeck
Waer door mijn couleur woort bleeck
En mijn ghemoet beswijckt
Helaes vant aenbeghin
So groeyden my dit leyt
Tgeen ick claghent menichwerff
Niemant noch niet melden derff
Vyt vrees van zwaricheyt
De Dierkens in het wijde velt
Niet bedwonghen zijn ghestelt
Met sulck lyen / saen
| |
[pagina 77]
| |
Want sy vrijen // gaen
Waer Lieffd wort bedout
Sonder vrienden out
Onder den dwanck te staen.
Wat doet ghy leyde eer
Die yeders lust versteeckt
Door u wert gheen Min gheblust
En de jeuget haren lust
Door uwent wil ontbreeckt
Hun hertelijck begheer
Hout ghy heel onder dwanck
So dat sy tot gheender ty
Nerghens derven wesen vry
In Lieffdes rechten ganck
D'eere maeckt hun schurpeleus
Soet te zijn oft Amoureus
Deur medooghen // daer
Slieffs bruyn ooghen // claer
Sy beschouwen // niet
Iae vertrouwen // siet
Oft Lieffd' bedriechlijck waer.
Helaes dit selve doet
Inwendich groote pijn
Die niet haest en wert ghekeert
Maer noch daghelijcx vermeert
Dat principael by mijn
Deur knaging int ghemoet
Die dickmael comt soo hooch
Dat het droeff mismoede hert
Daerin raeckt soo heel verwert
Claeghent zijn vochte ooch
Och die uyt zijn droeve borst
Lieffde laten blijcken doorst
Voor al tlijden // saen
Quam verblijden // aen
Want tvercloecken // wis
Een besoecken // is
Hoe vast reyn Lieffd sou staen.
Prince.
Maer ghy o Prince wreet
Der Lieffden een vileyn
Hebt door stuerheyt dit belet
Hout my eensaem in u net
Vervreemt van de Fonteyn
Waerin dat met bescheet
Mijn hert hem baden sou
Op dat het eens reyne was
Tschijnt te gheven nu gheen pas
Te winnen een jong vrou
| |
[pagina 78]
| |
Therte dat benautlijck leyt
Iont ghy nu gants gheen vrijheyt
Om t'ontblooten // ach
Tgheen beslooten // lach
Int bequame // deel
Vant lichame // eel
Vol Lieffden nacht en dach.
Finis. | |
Ballade.
Door cracht van de ghedreven eer
De Lieffde staechs moet groeyen
En dat thiendobbel fout te meer
Wanneer haer daer met moeyen
Soylus ghesellen die daechlijcx spoeyen
Om de verwonnen Lieffde soet
Te doen verdorren in haer bloeyen
Op dat sy quam onder de voet
Hier toe menich zijn beste doet
Al waren alle tonghen spinnen
De reyne Lieffd' doet troulijck Minnen.
| |
Sonnet.
HEt dertel wicht helaes,, is dickmael inghecropen
Daert zijne wercken strang, stoutmoedich heeft bestaen
So dat een Minnaer nau en weet waer henen gaen
Hy mijden moet het gheen, daer hy me is bedropen.
Na tduyster werdet dach' de volcke doen haer open
Als d'hemels blau gordijne, ja onbeweechlijck staen
Dies dan men Phoebus wel siet opten waghen gaen
Om jaghen tgheen waerop ghestelt was alle t'hopen.
Maer als inwende Lieffde' so vast gheteugelt wert
Dat sy niet vry en is, daer uyt rijst groote smert
Een onlijdtsame pijn, en twistich teghenstrijden.
Dus dan o Venus ghy, valt niet den Lieffgens hert
Laet Cupido u kindt, vermindren zijnen tert
So mach de jeucht in vreucht haer somtijts wat verblijden.
|
|