Rodd'rick ende Alphonsus

Sonnet.

Verbint'nis, Ionst en Trouvv', door vvaar gheneghentheden,
Toont ons Poëten Prins, Breed'roo, vvat die vermocht
Tegen Trots, Spijt en Haat: hoe Vruntschap en Min vocht,
Met nutte Leeringh meer, uytmuntend' schoon in reden.

Rodderich vvint de Liefd'; Alphons die mint t'onvreden:
VVenscht s'anders ondergang: siet vveghs-baan door verraat:
Doch Vruntsplicht; Vrouvve Min, komt hy Rodd'rick te baat:
Vertreckt ras; vvordt ghevaan: d'ander verlost hem meden.

Rodd'rick komt voort in last door't vanghen van zijn Vrouw:
Alphons verlost die vveer; hier bleeck Liefd, Vruntschap, Trouvv;
Doch onkundbaar vvort hy van Rodderick verslaghen.

Vergeeft 'tong'luck misdaan; Voorbeeldt gedenckens vveert:
Leert dat een trouvve Vrundt het beste is op eert.
En ghy, ô Rymer rijck! zijt vveert een Kroon te draghen.

G. Martens. k'Betrouvv in een.