nen wille, t'gaet my al contrarie, de Doot selve vlucht van my, maer ic sweer by God seyde hy, wtten bedde springende datse ickse teghen haren danck sal vast houden ende Frene siende dat hy in onsinnicheyt begonste te geraken, ginck tot hem, hem byde hant nemende, ende vragende wat dat hy hadde. Ic heb seyde hy, so groot lijden, dat het my verdriet te leven, ghy hebt voor waer reden seyde Frene met hem spottende, indient is om de gevanckenisse van Griane, en ist niet beter datse aldaer is, dan inde macht van Tarisius? gemerct, dat hare gevanckenisse niet langhe en mach dueren, maer indien sy ghehoudt ware, daer van en ware gheen eynde te verwachten, daerom hebt goede hope, ende doet desen dach afveerdigen eenen anderen Schiltknecht, die welcke in alle neersticheyt reyse na Thracien, om u nieuwe tijdinge te brengen wat daer na geschiet sal mogen zijn, ende dat hy middel vinde, indient mogelijck is, om Griane deur Cardin te doen verstaen, dat hy om die oorsake daer is. Desen raet vont Florendos goet, soo dat hy op de selfste ure den last gaf een van zijne Edelluyden, die welcke in grooter diligentie volbrocht het Ghebodt van synen meyster, want door een goede Fortuyne quam hy aldaer op de selfste tijdt dat Griane voor haer genomen hadde des volgenden daechs hare Vrouwen te spreecken van tgene haer geliefde, ende hy en hiel niet op van soecken, tot der tijt toe dat hy Cardin gevonden hadde, die hy vertelde alle t'ghene hem Florendos belast hadde, oock mede zijn groote verdriet, twelck hem daghelicx quellende was, hem seer affectieuselicken biddende, dat hem so veel geliefden te doen, dat Griane daer van de waerheyt quame te weten, ooc mede dat hy daer was, om dicwils na hare saken te vernemen, ende die synen meyster te laten weten. Cardin wesende versekert vande blijdtschap die de Princesse ontfanghen soude door de nieuwe tijdinghe van Florendos ginck syn Suster vinden, die hy verclaerden alle dat hy gehoort hadde, ende sy sulcx wel verstaen hebbende, ginck het terstont Griane vertrecken, so dat de oude vrouwe diese in bewaernisse hadde daer over quaet vermoeden creech, ende om dat sy Florendos van te voren beminde, het vuyr albereets ontfengt was, maer alsnu ontstack, in sulcker cracht, so dat sy wel vastelick in haer selven besloot, haer liever in stucken te laten houwen, als oyt yemant anders voor haren Heer ende man te nemen als hem, ende dochte hem te schrijven eenen brief, so om hem te vertroosten, als oock te geven goede hope, maer en wiste niet hoesy sulcx wel soude te wege brengen, ghemerckt sy gheen Inct noch Pappier en hadde, ende dat het verboden was, haer tselve te geuen, ymmers sy praeten so schoon met Tolomestre, hare Wacht-vrouwe (veynsende te willen schrijven een cleyn briefken aen haren Vader) so datse vercreech tgene sy begeerden, ende haer op een plaetse alleen vertreckende, schreef eerst den Brief aen den Keyser, ende daer nae aen Florendos byde welcke sy hem biddende was, hem so seer niet te willen quellen, door dien dat de saken hem niet geheelicken en
Auteursrechtelijk beschermd