|
| |
| |
| |
Hoe Florendos des nachts inden Boomgaert quam, meynende te volbrengen dat hy ende Griane tsamen besloten hadden, ende tghene dat haerluyden daeromme overquam.
| |
Het vij. Capittel.
Florendos verstaen hebbende de wille vande Princesse Griane, dede groote neersticheyt, om te volbrengen t'gene sy te samen beraetslaecht hadden, waeromme dat hy terstont wt de stadt vertroc gheveynsende niet wederom te comen, dan recht toe te reysen na Grieckenlant. Maer Tarisius (t'quaet vermoeden vanden welcken hem van dach te dach verstercten) dede alle nacht bespieden, wie dat in ofte uyt der Princessen wooninge ginge, meynende aldaer te betrappen den Prince Florendos, ende gelijc tsomtijts gebeurt, datmen groten vlijt ende neersticheyt doet tot het gene dat niet en can dienen, als tot syn selfs achterdeel. Also oock Tarisius de welcken den synen wachten ende bespieden also lange dat hy ten lesten gewaer worde den genen daer hy quaet vertrouwen op hadde, opclimmende de muere vanden Hoff van Griane, die synen volcke gelaten hadde ontrent een Boochschoot weechs vander Stadt, ende wederomme gekeert was, alleene vergeselschapt met Frene, wel toegherust ende ghewapent synde, hopende des midder nachts weg te leyden die gene om liefde vande welcke hy hem stelden in alsulcken hasard, hebbende hy ende syn metgheselle te vorens haer Peerden ghelaten buyten de stadt, inde bewaernisse van een pasie, dewijle datse gingen ende quamen, ende genakende den Hof, ende ghefavoriseert (also hen dochte) vanden duysteren nacht stonde Frene hem bock, op dat hy soude mogen om hooge climmen. Den Unger ofte Tarisius metten synen (die aldaer tot syn ongeluck verborgen lagen) overvielen haer alle ghelijck, roepende: Moort, moort, de Schelmen willen des Keysers Palleys onteeren. Florendos ende Frene hoorende dese woorden, ende haer ontdeckt siende, sloegen de handen aent gheweer, ende met een seer groote stoutmoedicheyt van herten, vermengdense haer onder malcanderen, also dat Florendos Tarisius so seer quetsten, opt hoochste van synen hoofde, dat hy bykans doot ter aerden viel, ende noch twee ofte drie vande zijne, by zijne voeten, het welck syn ander geselschap siende, namen haestelick het hooge, loopende ende vluchtende, deur de stadt so gheringe alsse costen, roepende, datmen Tarisius te hulpe quame, want Florendos (willende berooven des Keysers Palleys) hadde hem wreedelic doot geslagen. Dit gheruchte hoorden oock wel Griane, Lerine ende Cardin haren broeder, die welcke inden Boomgaert waren, verwachtende Florendos, maer so geringe alsse desen oploop hoorende worden, was den aldervroomsten van haer dryen also ontstelt, dat hy niet en wiste wat ghelate te houden, sonderlinghe de
| |
| |
Princesse, de welcke deur groote vreese ter aerden heel wt haer selven zijnde, nederseech. Maer Cardin ende syn suster droegense haestelic in haer Camer ende leydense te bedde, ende alsse haer sprake wederom vercreghen hadde so begonste seer weenoedichlicken te schreyen, segghende: Eylaes ick arm Catijf als ick ben, moet het also geschieden, dat de Fortuyne alle haer crachten gebruyct om my te ruyneren, soo sal ick doen tgene ick can, nochtans ben ick seker, dat eer yet lange verlopen is, de doot de overhandt ouer my hebben sal, ende dat door myn eyghen middel. Cardin siende dat sy sonder ophouden haer handen wronge, ende bykans viel in mistroostinge, dede haer alsulcke vermaninge, me vrouwe, het is voorwaer nu van nooden alsulcken leven te leyden, dat gy van nu voortaen leert veynsen u lijden, op dat den Keyser u in gene manieren en can beschuldigen, wesende versekert dat wy niet geopenbaert syn geweest, ende indien ghy u kunt onthouden alle dit gheruchte sal gelijck eenen roock verdwijnen. Ic bid u antwoorden sy laet my alleen, ende gaet besien oft ghy cont vernemen hoet met Florendos sy, oft hy doot oft gevangen is, waeromme Cardin wtginghe, ende vermengden hem onder de anderen, geveynsende niet te weten wat dese alarmen beduyden mochten. Frene siende, dat het geruchte hoe langer hoe meer vermeerderden, dede so vele dat hy Florendos uyt het gedrang creghe, waer inne hy gecomen was, vervolgende de Ungeren, ende deur de duysterheyt vanden nacht (de welcke groot was) vonden sy middel om te comen buyten de stadt, ende volgens by heure Peerden, die bewaert worden vanden pasie, haer verbeydende. Ende gelooft vryelick dat Florendos soude veel liever menichwerve wederom hebben willen keeren tot den strijt ende tgevecht, also swaer viel hem te verlaten die gene die hy meer beminden als syn eygen siele, ende verliesende de hope van die selve nemmermeer wederom te mogen sien, het leven te verliesen, was hem min als niete, daeromme dat hy synen baert ende hayr wt trocke, gelijc oft hy hadde willen rasen, so dat Frene hem toesprac in deser manieren: Hoe dus mijn Neue, wil dy den Palinc voor de knyen breken, ende de steele nade bijle werpen, ghy wilt u selven verliesen, ende me Vrouwe Griane oock. Ick sweere u op myn geloove, dat ghy ongelijck hebt, in desen teghenwoordighen tijt alsulcke contenantie te houden, bykans gebruyckende de manieren van een gemeyne vrouwe. Neen, neen ten gheeft nu gheen pas, te toonen dese deyrlicke gelaten, laet ons vertrecken tot by onsen Volcke, daerna indient u goet dunckt sullen wy eenen wederom inde stadt senden, om hem aldaer te informeren, ende vernemen hoet hier nae alles afloopen sal, ende u sulcx te comen bootschappen in Macedonien. Florendos antwoorden hem: Och mijn Neve, ghy spreeckt als die gene die niet en gevoelt het welc mijn torment veroorsaect, gelooft ghy, dat ick voortaen sal connen leven, verlatende in allen perijckel ende noot, die gene die om mijnent wille van nu voortaen sal lijden ontallicke tribulatien ende
| |
| |
verdrieticheyden, ick sweere op mijn geloove dat ic liever sterven wille als hier namaels te moeten gehengen de passien ende totter doot toe quellende begeerten die my overcomen sullen, haer niet siende in mijn presentie, ofte in een plaetse daer sy soude mogen middel hebben om my te gebieden. Dat is grootelicx gefantaseert seyde Frene, gaen wy, gaen wy aleer gy noch meer bekent wort anders in plaetse van haer te salveren suldy wesen oorsake van haer quaet.
Daer aen Florendos wel kenden dat zijn Neve hem seer wijsselic riet, waerom dat hy achtervolgende syn goetduncken, en hielden niet op van rijden tot datse quamen by haren volcke, die haerluyde verbeyden, vande welcke Florendos terstont afveerdichden eenen Schildtknecht om inde stadt te reysen, hem wel ernstelick bevelende hem van dach te dach in des Conincx zijns Vaders Hof te verstendigen, alle de nieuwe tijdingen die hy aldaer soude mogen hooren.
Maer om te vervolgen ons eerste propooste, Cardin en was bycans niet gecomen uyt de Camer van Griane, oft hy en bevonde den Keyser opghestaen te syn, die syn Guarde dede wapenen, om d'andere te hulpe te comen, want albereets hadden hem de vluchtende Ridders van Tarisius te kennen gegeven, hoe dat zy den Macedonischen Prince overcomen waren, beclimmende den Hof van d'Infante zijn dochter, om haer te onteeren, waerover den Keyser alsoo beweecht worde, dat hy liep met een groote Furie inde Camer van Griane, de welcke hy vonde in haer bedde, meer doot als levendich, maer de noot (vande welcke men dickwils een deuchde maeckt) leerden haer haestelic te houden een ander contenantie, in manieren dat sy hem siende binnen comen, nam haren nachtmantel, ende ginc hem te ghemoete, ende de Keyser by haer comende, beghonste tot haer te seggen, bykans in een rasende gramschappe: Ghy vileynighe deerne, hebt ghy dorven dencken my alsulcke oneere aen te willen doen, ick sweere by God dat het weynich scheelt (om u te doen dienen ten exempelen van anderen) dat ick t'hooft niet en slae van u lichaem. d'Infante hoorende hem alsoo spreken, antwoorden hem seer soetelicken, mijn Heere, ic bidde u niet te willen vergrammen, ghy beschuldicht my, ende ic en weet niet waerom. Indien ic u misdaen hebbe, t'staet aen u, my daer voor alsulcke straffe te doen alst u believen sal, maer indien ic ontschuldich ben, so en wilt my niet t'onrechte veroordeelen. Ach onsalige seyde hy, alsulcke ontschuldinge en sal u niet mogen helpen. Doen nam hyse seer straffelick, ende slootse selve in eenen stercken Toorn, daer van hy den sleutel opsloote, en daer na ginc hy aent logijs van Tarisius, om te besien hoet met hem ware, want men hadde hem geseyt dat hy in perijckel des doots was, alwaer hy vont de Keyserinne grootelicx weenende, maer hy sontse wederom slapen, en ghebode syn meysters alle neersticheyt aen te wenden, om synen Neve wel te tracteren geen costen sparende. Ende om dat de gene
| |
| |
die Florendos sochten hem niet en conden vinden, begonste t'rumoer ende tgeruchte te cesseren, en de Keyser vertroc hem in syn Camer, tot des anderen daechs smorgens, ende de Keyserinne wetende dat haer Dochter inde ghevanckenisse was, ontfienge daeromme een alsulcken verdriet, datse haer quam werpen voor de Voeten vanden Keyser hem biddende met gevouwen handen, te consenteren dat syse uyt de gevanckenisse mochte laten, maer hy was also verstoort dat haer woorden niet veel helpen mochten, voor die reyse, dan alleen haer toelatende dat syse soude mogen gaen aenspreken, twelc sy ooc so geringe volbrochte als hy haer den sleutel gegeven hadde, ende comende inden Toorn vontse sitten tegen d'eerde, also seere beschreydt ende droevich synde, dat het scheen datse op de selfste ure van dese werelt hadde willen scheyden, niettemin (so geringhe sy haer Moeder gewaer worde) stontse op, ende haer groote eere bewijsende, begonst sy noch swaerlicker te suchten ende te weenen dan te voren. De Keyserinne haer beminnende uyt geheelder herten, ende haer siende in een so deyrlicken staet, hadde grootelicx te doen om te geveynsen tgene zijder van dochte, niettemin, na eenige cleyne propoosten die sy tsamen gehouden hadden, seyde de Keyserinne tot haer, ick verwondere my Dochter, wat dat u beweecht heeft, dat ghy u fantasie also seer gestelt hebt op eenen vreemden, so dat ghy u selven so verre vergeeten hebt dat ghy niet en wilt ghelooven den Raet des Keysers noch ooc de mijne, ic die seer wel wete die groote liefde die Tarisius tot u draecht, en het voordeel dat het u geweest hadde hem nemende tot eenen Man, niettemin, gebruyckende een lichtveerdicheyt seer qualijck staende u ende uwes gelijcken, hebt Florendos d'incompste vergost door uwen Hof, ende op alsulcken suspecte ende onbequame ure, so dat al u leven lanc uwen naem ende faem daer door ghecrenckt sal wesen, want twee vande Ridders van Tarisius die den schelm meynden te grijpen synder doot gebleven, ende mijn Neve selfs swaerlic gewont. Griane hoorende schelm noemen, die sy beminden met een geheel herte, ende dat sy beschuldicht worde vande gene die haer behoorden te verschoonen, antwoorden haer: Me Vrouwe, my is tot noch toe onbekent geweest de oorsake waeromme den Keyser alsulcken gramschap tegens my gebruycten, ende so ick bemerck met seer grooten ongelijck, want my is onbewost oft Florendos oft een ander hem ondernomen heeft te comen in mijnen Hof, oft in eenighe plaetse daer ick geweest ben, ende die my na hem gevraecht hadde, ic soude veel eer geseyt hebben, dat hy opten wech ware gheweest om weder te keeren in Macedonien (volgens een oorlof, die hy hier int Hof genomen heeft) als in dese stadt wat can ickt dan ghebeteren, indien hy wederom gecomen is, Och oft Godt geliefde, dat den verrader die oorsake geweest is van dit Rumoer, thien spietsen diep in d'aerde geweest ware, aengesien dat (gelijckt wel mogelick is) hy desen Jongen Prince de misdaet opleyt, daeraen hy niet schuldich en is, hebbende
| |
| |
hem genomen voor eenen anderen, ende indien hijt geweest is, so en heeft hy niet gefaelgeert als in een saecke, dat is dat hy hem niet dootgeslagen en heeft, gelijc hy wel verdient hadde, also dat genen dach mijns leven passeren en sal, ofte ick sal hem dragen een hate groot boven maten waerover ghy u oock niet en dorft verwonderen, want hy my vervordert heeft de oneere, waeraen ick ontschuldich ben, maer t'geschiede soot wil, want de doot de welcke ick seer na by gevoele, sal my op een corte verlossen uyt de droefteydt daer ic in leve, ia veel eer als ic wel wilde, daerom Me vrouwe bid ick u, dat ghy noch mijn Heere geen moeyten doen en willet om voor my eenen man te vinden, ende aengaende vande ghevanckenisse daer hy my inne gesloten heeft, wanneer dat hem gelieven soude mogen my daer wt te nemen, so sweer ic nochtans op mijn geloove, dat ic seer wel te vreden sy alhier de reste van mijn dagen te passeren, beminnende liever dese eenicheyt ende bedwanc, als de vryicheyt, met so grooten ongelijc gesuspecteert ende benijt. Mijn vriendinne seyde de Keyserrinne, ick bid u, dat ghy u also niet mistroosten en wilt, den Keyser heeft eenige redenen gehadt om die liefde die hy tot u draegt ende den oploop die overquam te doen dat hy gedaen heeft, maer ick hope dat het int eynde alles ten besten comen sal, ende dat ghy wel te vreden syn sult. Ende noch veel meer andere propoosten gebeurden tusschen haer beyden, so dat de Keyserinne haer ten lesten Gode beval, want de tijt dochte haer lange te wesen eer sy by den Keyser quam, om hem te vertrecken alle dat Griane tot haer gheseyt hadde, twelc sy hem ooc terstont alles verclaerden, sonder yet te vergeten, maer hy en nam daer geen acht op, haer van daghe te dage bewijsende eenige nieuwe wreetheyt ende seyndende na de Ambassadeurs van Hongarien om haer te spreecken, de welcke gecomen zijnde, begonste hy haer te seggen: Mijn Heeren ick ben van meeninghe dat ghy voor dese reyse wederom keert tot den Coninck mijnen broeder, want aengesien de moeyten die my overcomen zijn, gelijc ghyluyden ooc wel hebt mogen verstaen, ick voor my genomen hebbe, voor alsnu inde saecke van uwe Ambassade niet te besluyten, dan sulcx sal moghen geschieden op een ander mael, als de saken sullen syn in beter dispotie. De meyninghe vanden Keyser verstaen zijnde vande gesanten van Hongarien, namen den selfsten dach van hem oorlof keerende weder tot haren Heere, aenden wekken sy verantwoorden al tgene datse gehoort hadden, waerover hy seer qualick te vreden was, so dat hy terstont Tarisius (die welcke noch qualick te passe was) ontbode by hem te comen, dan hy beminde Griane so seer, dat hy hem voor die reyse niet en conde onderdanict syn, maer so geringe hy syn gesontheyt wederom vercregen hebbende, ghinck den Keyser bidden om vergiffenisse voor syn Dochter, toeschrijvende geheelicken het ongelijc synen volcke, die onvoordachtelic alsulcken gherucht ende ghetier hadden ghemaeckt, van Florendos ende haer, so dat dit de oorsake was dat de Keyserinne met
| |
| |
haer Vrouwen de vryicheyt vercregen om de Princesse des daechs te mogen gaen vergeselschappen maer des nachts dede den Keyser haer besluyten, gelijc te voren, sonder yemant by haer te laten als een oude Jofvrouwe Tolomestre genoemt, die welcke hyse te verwaren gaf, haer bevelende op haer leven, dat sy haer in genen tijdt alleene en soude laten.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd