Griane

[p. 110]

Sonnet.

Vaak d'onghestade Maan haar glinst'ren doet veraarden,¹

Wanneer sy helder rijst, en duyster weder duyckt.²

Gelijck in Rijcke pronck de bloeme staat ontluyckt,³

Die door een schraale wint wert haast gevelt ter aarden;

Alst drijvende ghebou beroert met sneller vaarden,⁵

Wert in de gront gevlot, en vande Zee behuyckt,⁶

Dan uyt het bracke nat weer inde Locht opstuyckt;⁷

Mits 'tweerslaan van 'tghebaar dat nimmermeer bedaarden:⁸

Soo oock 'tblint Avontuur nu blijd', dan weder droevich,

Vervliecht te wispeltuur, en niemant is vertoevich;¹⁰

Nu in ons schalen Gal, weer sapen Honich doet.¹¹

Den eenen van een Prins in armoed' wert verschoven,¹²

En d'ander wederom bekroont in 'sKoningx hoven:¹³

Fortuyn blijft nimmermeer op eenderleye voet.

Non Nobis.^-

1 onghestade: onbestendig; veraarden: van aard veranderen.

2 duyckt: ondergaat.

3 ontluyckt: ontsloten.

5 drijvende ghebou: schip; beroert: in beweging gebracht; met sneller vaarden: met snelle vaart; de r van sneller is een datief-r.

6 wert in de gront gevlot: tot zinken wordt gebracht; vande Zee behuyckt: door de zee overstelpt; behuycken moet als denominatief van huyck worden opgevat, een zwaar zeil dat over een gedeelte van een schip gespannen werd.

7 opstuyckt: in de hoogte gestoten wordt.

8 Mits 't weerslaan van 't ghebaar: door de terugslag van de golven; dat nimmermeer bedaarden: die nooit tot rust komt.

10 te wispeltuur: zeer veranderlijk; vertoevich: blijvend.

11 weer: dan weer; sapen Honich: vloeiende honing.

12 verschoven: achteruitgezet.

13 bekroont: gekroond.

- Non nobis: Niet voor ons; waarschijnlijk zinspreuk van de rederijker Jan Franssoon.

Opschrift kapitaal; tekst cursief; Maan romein; in vs. 1 sierletter V. - 9 blijd' in A ten onrechte bijd'.