Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
Auteursrechtvrijop de wyse: God schiep den man eerst van den beghin.WY vinden seer klaerlijc in Gods woordt
Ga naar margenoot+ Hoe Man en Wijff behoordt
| |
[pagina 363]
| |
Te leven in accoort Ga naar margenoot+
Elck ander recht beminnen,
maer latende liefde door twist en discoort
In velen haest versmoort
Daer uyt comt voort en voort
Twist in veel huysgesinnen, Ga naar margenoot+
Want een Vrouwe onbeleeft
daer den man geen vreucht aen heeft,
maect hem wilt dit gehingen
Verdrietich tot allen dingen
Een quade Vrouwe, soo Syrach sprac
Als zy met tooren ontstack,
Sy verandert als een sack Ga naar margenoot+
In haer aensichte stuerich
Tot goet doen is zy leuy en slack
Gheeft den man menich snack
Als een druypende dack Ga naar margenoot+
Is zy kyvende gheduerich
Den Man is wel gequelt
Die also is ghestelt, Ga naar margenoot+
Hy moet dat wel beweenen
Zy is als Etter in zijnen Beenen
Gheen listigher Hooft seght ons Syrach jent Ga naar margenoot+
Als dat hooft van een Serpent
| |
[pagina 364]
| |
Gheenen toorn bekent
Ga naar margenoot+ En gaet boven des Wijfs tooren,
Ic woonde liever by Leeuwen gewent
Ga naar margenoot+ En by Draken ongeschendt
Dan een quaet Wijf ontrent
Als zy gaet laten hooren
Zy spreeckt dat niet betaemt
En haren Man beschaemt
Deur haer ongeschickte wesen
Ga naar margenoot+ Soo wy in Syrach lesen.
Gepresen en wort een qua vrouwe niet
Waermen (vaet mijn bediet)
Ga naar margenoot+ Al in de Schriftuer siet
Maer aengewesen hare vlecken,
In andere hoven zy altijt wiet
En als dit soo geschiet
Kan zy seer veel verdriet
Daer mede wel verwecken
Want zy heelt, vaet mijn bescheet
Ga naar margenoot+ Al dat zy niet en weet
Zy heeft dat hooren spreken
Dit sijn al qua gebreken
Ga naar margenoot+ God schiep den Man seer wijs beraen
Ga naar margenoot+ Vinden wy geschreven staen
Ga naar margenoot+ Daer na tVrouwelijck gtaen
| |
[pagina 365]
| |
Schiep hy uyt zyner zyde
Niet om den Man te boven te gaen, Ga naar margenoot+
maer wesen onderdaen
Hoorende zijn vermaen Ga naar margenoot+
Seer onderdanich blyde
Want ten schickt niet te saem Ga naar margenoot+
Twee hoofden op een lichaem
Dus hoordt den Man ten fijne
Haer overhooft te zijne
Maer lacen dit wort by vele verkeert
Diet Houwelijck vermeert
Anders dan Schriftuere leert,Ga naar margenoot+
Soo men mach sien en hooren
De liefde die wort seer haest verteert
Daer de Vrouwe verheert Ga naar margenoot+
Den Man wort niet ghe-eert,
maer zy willen wonen vooren
Tis Salomons verstandt
Beter in een woeste lant
Te woonen eendrachtich Ga naar margenoot+
Dan by een Wijf kijfachtich
Een schamel Godtvreesende Vrou eerbaer Ga naar margenoot+
En spreeck ick niet te naer Ga naar margenoot+
Want ick en meene haer Ga naar margenoot+
Doch geensins daer mede Ga naar margenoot+
| |
[pagina 366]
| |
die haer beroepinge wel nemen waer
Die sijn int openbaer
Als schoone lichten klaer
met haren man in vrede
Ga naar margenoot+ Want een goet wijf int slot,
Ga naar margenoot+ Is een gave van God
Ga naar margenoot+ Des my lof Godt gespresen
Ga naar margenoot+ Groot jonste heeft bewesen
Schict u naer den tijdt. |
|