Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Al die in Syon sijdtAL die hem bekeert Ga naar margenoot+
Die comen tot ghenade,
Soo Syrach leert
Met goe woorden perfeckt,
En niet en vermeert Ga naar margenoot+
Der Goddeloose pade, Ga naar margenoot+
Maer die Godt eert
In de waerheydt subjeckt, Ga naar margenoot+
Die wort verweckt Ga naar margenoot+
In een reyn leven nieu, Ga naar margenoot+
Die den engen wegh treden // schoon,
En hier haer aertsche Leden // doon,
Segghen werelt Adieu
| |
[pagina 354]
| |
Als haer dat quaet berieu.
Al die zulckx heeft ghedaen
Ga naar margenoot+ Of te doene begeerern
Dat zy waren Godloos,
Ga naar margenoot+ Christus die wilse ontfaen
Ga naar margenoot+ Die haer tot hem bekeeren,
Ga naar margenoot+ En oock ontslaen
Van sonden quaet en boos,
Ga naar margenoot+ Hy is altoos,
Ga naar margenoot+ Tot ons gheneyght met vlijt
Ga naar margenoot+ Soo hy bewijst met woorde // waer
Oock aen den fellen Moorde // naer,
Soo Matheus belijdt,
scheldt hy de sonden quijdt
Wie dat oock soo terstont
Vant quaet soecken te scheene
Met herte en mondt
Belyden soo haer schuldt
Seer ongesont,
Ga naar margenoot+ Was Maria Maegdaleene
Ga naar margenoot+ Als Christus haer vont
Ga naar margenoot+ Met alle quaet vervult
Deur groot ghedult
Heeft hy haer quijt gemaeckt
Ga naar margenoot+ Seven onreyne Geesten // me
| |
[pagina 355]
| |
Als zy boete ten eesten // de Ga naar margenoot+
Nieuwe kracht heeft gesmaeckt
Ja zy daer uyt geraeckt Ga naar margenoot+
Sy wandelde niet meer
Ghelijck zy was ghewone
Maer volghde de Heer,
Wt reynder Herten vast, Ga naar margenoot+
Den selven keer
Nam den verloren Sone
Die met oneer
Sijn goet al heeft verbrast
Oock niet ghepast
Op sijns Vaders Convent Ga naar margenoot+
Maer bleef even vermeten // straff,
Tot dat hy ging om eten // Draff
Doch heeft hy zijn ellent
Door armoede bekent.
Hy sprack sijnde confuys
Als d' armoede ginck dwingen
Dat zware kruys Ga naar margenoot+
Dat dede lyden groot
In mijns Vaders Huys
Daer zijn veel huerelingen
Sy hebben geenen noot
Noch oock ghebreck van broot
| |
[pagina 356]
| |
Maer ick die bloot
Hier van honger verga,
Ick sal als een misdader // saen
Weder tot mynen Vader // gaen
Bidden hem om gena
Om dat [hy] my ontfa.
Als den Sone nu quam
Tot den Vader expeerdich
End' hem vernam,
Dat Vederlijck Ingien
Ootmoedich als een Lam
Sprack hy ick ben niet weerdich
Vaderlicke stam,
Dat ick t' eenigen tien
U Kint soude ghedien
Den Vader tot hem ginck
En viel hem aen met lusten // tem,
Aen zynen hals en custen // hem,
Ga naar margenoot+ Vriendelijck hem ontfing
Niet als een huereling
Sulcke blijtschap eenpaer
Is int Hemelsche wesen
Ga naar margenoot+ Als den sondaer
Wederom boete doet
Onder dEngelsche schaer
| |
[pagina 357]
| |
Als wy in Lucas lesen
Over hondert maer
Een min die daer sijn goet
Maer die onboet, Ga naar margenoot+
Veerdich sijn // sullen zwaer Ga naar margenoot+
Hier naer // moeten verschromen // al Ga naar margenoot+
Wanneer den Heere comen // sal
In de Wolcke klaer, Ga naar margenoot+
Met heyrkracht en misbaer Ga naar margenoot+
Desen dach comt seer ras Ga naar margenoot+
Die daer eeuwich sal branden
Soo Malachias Ga naar margenoot+
In zynen Boeck ghewaeght
De quae op dat pas Ga naar margenoot+
Sullen dan staen met schanden Ga naar margenoot+
Want daer en was Ga naar margenoot+
Noyt zulcken dagh vertsaeght
Dan wert beklaeght
Dat quaet hier is ghewrocht
Want al haer doen int leven // fijn, Ga naar margenoot+
dat sal daer al gheschreven // sijn, Ga naar margenoot+
Van den Heere ghedocht Ga naar margenoot+
Ten voorschijne ghebrocht Ga naar margenoot+
Met seer zwaer versucht Ga naar margenoot+
Sullen zy dan verschromen Ga naar margenoot+
| |
[pagina 358]
| |
Ga naar margenoot+ En haren vlucht,
Ga naar margenoot+ Wert in Speloncken wreet,
Haer doen en vrucht,
Ga naar margenoot+ Is als de Distel blomen
Die niet en ducht
Ga naar margenoot+ Soo een yder wel weet:
Dan werdt haer leet
Ga naar margenoot+ Alst niet baten en mach,
Daer zy int leven waren // quaet
Ga naar margenoot+ Alst herte vol bezwaren // staet
Ga naar margenoot+ Want twert sulck eenen dagh
Als noyt gheen mensch en sach.
Prince weest soo bereyt
Ghelijck de wyse Maeghden
Blijft in waerheyt
Ga naar margenoot+ Met Godts Heylighen schoon
Ga naar margenoot+ druc pijn en leyt, sal de Heere verjagen
goeden arbeyt, crijgt heerelicken loon
Ga naar margenoot+ Een schoone kroon
Ga naar margenoot+ Van Godt ghebenendijdt,
Ga naar margenoot+ Met Palm tacken inde // handt
Na dat eeuwich beminde // Landt,
Ga naar margenoot+ Vol vreuchden en jolijdt
Ga naar margenoot+ Dus, Schict u naer den tijdt.
|
|