Verzamelde gedichten

[p. 114]

IV

Zo ben ik door de eeuwen ingebed
en laat mij door de eenzaamheden wiegen,
met op mijn lippen slechts dit stuurs gebed:
Laat niemand mij zijn kleine liefde liegen.

Want, schoon geboren uit de bare schoot,
die aan de drift zich van een halfgod wende,
rekt zich mijn leven meer dan levensgroot
en wijst het af, die nimmer goden kende.