Verzamelde gedichten

(1966)–Gerard den Brabander– rechtenstatus



[pagina 62]
Rust Rustig loop ik met mijn kinderwagen - lach dan baby-blond met de ogen blauw! Rustig loop ik eindlijk als mevrouw, zonder pijn en zonder duistre vragen. Mochten dromen nog de meid belagen; drijft het nachtbeest nu de meid in 't nauw, morgens worden landschap voor mevrouw en de dag blinkt naar heur welbehagen. Rust de dagen en de nachten rust; rust de maaltijd; rust de man, de lust van de kalme procuratiehouder... Baby wast van tafelpoot naar schouder en wíj zinken koeler, grijzer, ouder uit heur armen waar zij warmer kust.