Verzamelde gedichten

[p. 50]

Het zinloos lied

Vrouw, die mij zwervend wilde vergezellen
en mij verliet, wat blijft mij nú aan lust,
waar 't droomzwaar hoofd geen boezem vindt voor rust
en uw visioen vergeefs mijn drift doet zwellen?

Ziek naar de droom en de verliefde wellen
der melodie, die speels mijn lippen kust,
zie ik het woord weer, dat mij verontrust,
over het sneeuwveld wanklen dezer vellen.

Woord, dat mij voorgaat en mij wenkt en grijpt
en woorden wekt en meevoert; woord, dat rijpt
tot wéér een lied, dat ik alleen vermoedde.

O hart, dat argloos deze wellust voedde;
o mond, die blind alleen maar woorden bloedde;
o mens, die zingt, dat wat hij niet begrijpt.