Verzamelde gedichten

[p. 42]

Miniatuur

In 't park verbeidt de ovale bank
de wufte zit der markiezinnen.
De zwaan veegt zich de veren blank.
De vijver poogt diens beeld te winnen.

Nú paart spinet met vedels rank
en gaat het menuet beginnen:
een dun rapier en kuiten slank;
een rug, die buigt in hoofs beminnen

en, haast onhoorbaar over grassen
en over blaadren, vlindergeel,

rond Venus, koel uit steen gewassen,
veroordeeld tot een kalmer deel,

't geruizel der gerokte passen,
gedreven door dit dun gespeel.