Verzamelde gedichten

[p. 10]

Dandy in Artis

Mijn lust zwaait, als een roofdier in zijn kooi,
zweepstaartend langs de onbewogen tralies.
Mijn oogopslag is die onzer Jan Salies;
mijn gang die van een heer in zondagstooi.

Wel zijn de vrouwen 's zomers donders mooi!
Dies kreunt mijn dier onder hun wulpse blikken
en voel ik 't speelziek 't eigen lichaam likken
en, door mijn ribben, 't rimplig handgeschooi.

Al hangt mijn beest ook schaamtloos aan zijn tak,
mij ziet men kalm en schuldeloos flaneren.
Ik groet beleefd de dames en de heren
met 't hoofse zwaaitje van mijn strooien dak.

Maar altijd, altijd loert dat vuile beest
door mijn wat fletse kijkers uit naar buiten.
Zo men het wist, men zou de ogen sluiten
en mij ontwijken, wijl men adders vreest.