Briefwisseling 1930-1940. Deel 4

1121. M. ter Braak aan E. du Perron
Den Haag, 2 Oct. '39

aant.

Beste Eddy Hierbij een manuscript van Henny Marsman, dat hij aan jou toezendt met mijn adres. Ik denk, dat het zijn inleiding tot de verzamelde poëzie van Slauerhoff is, waarop jij blijkbaar eerst commentaar moet geven. Waarschijnlijk heb je er al met hem over gecorrespondeerd.

Dank voor briefkaart. Je zult gaandeweg merken, dat Rauschning nog meer mof is dan je in het begin veronderstelt... en met dat al een integere persoonlijkheid, zij het met de wonderlijkste conservatieve en militaire complexen. De compositie van zijn boek is bepaald hinderlijk ‘golvend’; d.w.z., dat hij altijd weer op hetzelfde terugkomt, en voor een ‘tema con variazioni’ toch eigenlijk te weinig substantie heeft. Met dat al is het het best gedocumenteerde boek over de nazibeweging van binnen uit. Als zoodanig lijkt het me ook niet zoo in strijd met het Journal

[p. 389]

d' Allemagne van Dionysius van Roodenberg, dat voornamelijk gaat over het effect van die ‘nieuwe elite’ op den Duitschen burger. Trouwens, ik geloof, dat de berekening en de doortraptheid bij die elite, waarover Rauschning rapporteert, zeer zonderling gemengd is, zelfs bij die heeren zelf, met allerlei ‘eerlijke’ overtuiginkjes en ideetjes. Dat blijkt ook wel uit zijn mededeelingen over Hitler, als de synthese van een bezetene en een sluwen tacticus, in op een na het laatste hoofdstuk. Ik sla dien Denis voorloopig werkelijk hooger aan dan jij, al heb ik mijn verdenkingen tegen zijn ‘religieuze achtergronden’. Maar geef me vooral nog eens je opinie na dat Journal d'un Intellectuel en Chômage te hebben gelezen. Ik heb dat bij de lectuur absoluut sympathiek en inspireerend gevonden, en moet dus bereid zijn het tegenover jouw ev. aanvallen te verdedigen.

Het interview was zeer geslaagd, leek me. Alleen een beetje veel vragen in verhouding tot de antwoorden.

Gisteren en vandaag De Kadt gelezen. Ik ga over hem mijn volgende kroniek voor Groot-Nederland schrijven. Dat hij ‘onze politicus’ is, lijkt mij wel zeer evident, maar ik heb de noodige bezwaren tegen zijn gebrek aan nuance en subtiliteit, waar hij n.b. ook nog trotsch op is! Maar als hij ooit een partij mocht stichten (hetgeen ik betwijfel, want zijn houding van practisch man van den daad is zeer ‘overacted’), dan zal ik er bepaald een vurig lid van worden, hetzij in de elite, hetzij in het kader of in de massa, dat moet hij dan maar uitmaken.

Tot nader! Ons beider hart. gr., ook voor Bep, de hand van je

Menno

Ik vond bij de opruim-vlooien-campagne ingesloten twee brieven uit de episode Zentgraaff. Misschien amuseer je je er een oogenblik mee.