Verzen

[p. 85]

Spreek over dit leed niet.

Spreek over dit leed niet, geef het geen naam.
Hoe zou het leven in den hellen glans
Van uwer ziele goedheid? Als eens mans
Oud en verkommerd lijf zal 't zonder faam

Sterven, als een die na lang, donker trekken
Hief tot uw licht zijn brekende oogen wond,
En in het land van uw geluk maar vond
Een plaats om zijn doode voeten te strekken.

[p. 86]

 

En vraagt u later iemand naar den doode,

 

Zeg: hij kwam langgeleên, een bleeke bode

 

Uit een vreemd land ver achter Westernacht,

 

 

 

Maar eer zijn mond zijn droeve taal kon spreken,

 

Sloot zich zijn oog in 't volle licht te breken,

 

Omdat het nooit de zon zag in haar kracht.