Verzen

[p. 70]

Zooals een koning.

Zooals een koning uit dees avond-tijd
Stuurt door zijn schemersteden 't kleurig tieren
Van knechten en dienaren, goud, banieren,
Door 't donkre volk, dat tot hem vloekt of schreit;

Maar in de rust van 't marmren huis begraven,
Peinst een bleek man, hoe koon'gen uit geklonken
Vreugd-goud den rooden levenswijn éens dronken,
En 't hoog geluk als brood den volke gaven; -

[p. 71]

 

Zoo zendt mijn ziel uit op de levenspaden

 

Blikken en woorden, zachte handedaden,

 

Stoeten van boden in haar lichte kleuren;

 

 

 

Maar binnen zit een bleeke kind te treuren

 

Van tijden, toen kindren en zielen blij

 

Dansten haar vreugd op open levenswei.