Verzen

[p. 30]

De dagen al.

Voor L.

De Dagen al, blij-blonde en mijmergrijze,
Die door ons Leven gaan in lichten schijn,
De stille Nachten op haar breede reizen
In 't sterrekleed van innig-blauw satijn, -

Die mogen steeds ons lieve gasten zijn,
En zullen met ons aan ons taaflen spijzen,
En met ons breken brood en drinken wijn,
En zingen 't oude Lied op nieuwe wijzen.

[p. 31]

 

Nooit moog' Erinring aan verleden leed

 

Droef overstemmen ons hoog lied van vreugd,

 

Schennend blankheid van blijheid teêrgeweven, -

 

 

 

Maar in het koor van vreugdetonen breed

 

Wees stille stemme zij, wie niets meer heugt

 

Dan opperste goedheid van veel vergeven.