Verzen

[p. 28]

Zooals een kind.

Zooals een kind, dat trouw aan moeders knie
Zegt, vóor het slapen gaat, dezelfde beê,
Elk' avond 't eigen woord van troost en vreê,
Napratend z'n moeder de oude litanie,

En 't legt zijn hoofd gerust neêr en gedwee,
Al weet het niet, wat het bidt of tot wien,
Maar bad het niet, dan zou 't zijn oog misschien
Niet luiken uit vage angst voor komend wee; -

[p. 29]

 

Zoo zal mijn hart het goede blijven doen

 

Zonder verwachting van loon, zonder doel,

 

Alleen om 't goede zelf, omdat ik voel,

 

 

 

Dat 't zóo zal kunnen slapen in den nacht,

 

En leven tevreden, als de zon lacht

 

Over de bloemen van den zomernoen.