Sonnetten

[p. 57]

LI

Geen zal U weten als ik heb geweten,
Geen minnen U als ik heb liefgehad.
Want in U heb ik meer dan U bezeten,
Onmeetlijk blijft na zwaarst verlies mijn schat.

Als die op aard der aarde spijzen eten
Als teerkost op hun reis naar beter stad,
Zoo heb ik U gedronken en gegeten
Tot wondre sterking op mijn verder pad.

En uit goed goud werken mijn trouwe handen
In reiner vreugde dan haar nog doortrilde
Schepter en kroon en blinkend staatsiekleed,
Dat als Uw vluchtige voeten ooit wilden
Keeren, mijn Koning, naar hun eigen landen,
Alles ter hooge kroning zij gereed.