Sonnetten

[p. 45]

XL

Ik hoor der menschen zonen en hun bruiden
Maar in uw lust- en bloei-bewuste tijden,
Liefde, de schoonheid van uw naam belijden
En, zuivre klokken, over de aarde luiden.

Maar geen of weinig drinkt uw diep beduiden
Door bitterheid ook van bezonken lijden,
Maar uit berusten half en uit benijden
Weet ik hen dagelijkschen slaapdrank kruiden -

Ik heb altoos den ijlen slaap gehaat,
Die geen verkwikking brengt en nieuwe krachten.
Laat wakker mij, maar met u overnachten,
Dan groet ik blijder iedren dageraad;
En saam met u den laatsten slaap verwachten,
Die rusten zij van u voorgoed en laat.