Sonnetten

[p. 13]

VII

Wegen van schoonheid komen in U samen.
Zie, tot U heffen koningen en wijzen
Wier vreedge voeten van al kimmen reizen,
Uit biddend opgaan de oogen in eind-amen,
En groeten U met Schoonheids vele namen, -
Van vreemder taalharp immer zoeter wijze, -
En in bewondrings murmelpreevlend prijzen
Leggen zij schat aan schat naar U tezamen.

En schuchter schuil ik weg onder Uw slaven,
Arme die tot U kwam met leedge handen,
Eén onder hen die zwijgen langs de wanden, -
Maar als uit donkre oogpoorten over gave en
Gever dankend glijdt ziels weêrlichten blik,
Weet ik hen even arm, armer dan ik.