Praeludiën

(1902)–P.C. Boutens– rechtenstatus



[pagina 118]
[Naakt als ziel tot ziel] NAAKT ALS ZIEL TOT ZIEL Kom ik, Zee, tot U. Aardsche bloesem viel, En mijn oogen schuw Voor Uw klaren dag Dekken zich met eigen bloesem, blanken godgeleenden lach. Voor den avond heeft Ziel 't bizonder kleed; Heel heur leven weeft Haar doodswâ gereed, Maar wat zij ook spon, Tot U komt ze als die in wolken treedt voor 't aangezicht der zon.
[pagina 119]
Zij die achter lach Zich het liefst versteekt, Soms maar aan den dag Noode in tranen breekt, IJlt zoodra gij noodt, Altijd naakt en altijd lachend tot Uw lustenloozen schoot. Zee, welk zoet geheim Weet ik met U saam, Dat als rijm op rijm, Als vleinaam op -naam Op Uw zonnelied Ziel met zachte lachen antwoordt, peinst en weet het niet? Zee, welk wonder ding Nooit in droom verbeeld Hel als gouden ring Uit Uw diepten speelt, Dat in zekerheid Ziel het wacht en ledig gaat, en keert weêr even blijd?
[pagina 120]
Als prinses die wacht Bruîgom onbekend, Jongen tijd verlacht 't Luisteroor gewend Naar der toekomst poort Uit wier eindelooze stilte zij alleen zijn stappen hoort - Als een man die vroom In der schare spot Zwijgzit of er koom' Boodschap van zijn god Die zijn engel zendt En na lange lange jaren eindelijk zijn kind erkent - Als een hart dat droef Zooveel levensasch In den grond begroef, Tot de dood hem was Naast zijn eenzaamheid Als een stad die laait van leven waar hem woning is bereid -
[pagina 121]
Als een oog dat nooit Licht op aarde zag, Verren dood vermooit Tot zijn eigen dag, Wachtend openstaat Dat de Dood die oogen donkert, zijne breke in dageraad - Als 't geloof van een Die zijn lichtsten droom Donker en alleen Plantte, een breeden boom Aan uiterste kust, Dat de komende eeuwen blij zijn in zijn schaduws groene lust - Als een kind dat voelt Meer dan 't ooit verstaat, Wat eeuwigs bedoelt Het allicht gelaat Van de wondre vrouw Die hem onbegrijplijk liefheeft in blindbloesemende trouw,
[pagina 122]
In zoo hoog geloof Uit der bergen drang, Door der dalen kloof Sta 'k waar duinvoorhang Zich voor U ontsluit, Eenig aardsch bed waar een ziel zich strekken kan ten voeten uit! Want als man die wint Al wat hij begeert, Maar als 't oude kind Steeds in droomen keert Onder moeders dak Waar zijn jonkheid arm en blij was eer zijn droom in waarheid brak, Zoo vloeit iedre droom Dien ziels liefde klaart Uit vluchtigst aroom Van al 't schoon der aard, Door nachtopen sluis Met Uw eigen eeuwigtrekkend water weg naar U, naar huis.
[pagina 123]
Zoo, nu 'k doodarm keer Van mijn wereldsch pad, Vind ik in U weêr Heel mijn rijken schat Naar U weggeleefd, Moeder, die Uw schoone dooden altijd levend wedergeeft. Iedere oogehaard, Iedre hartekool Aan zijn asch ontgaard, Waar 'k verkleumd aan school Op den verren gang, Slonk, verglom en doofde, en liet mij eenzaam-koud en nachtebang; Maar al 't vluchtig vuur Dat mij wreed beloog, Dat ziel éen aardsch uur In handpalmen woog, Vonkt in dieper brand Als haar sterren edelsteenen nu zij breidend u omspant,
[pagina 124]
Duister kind dat staat Voor den lichten boog, Moeder die ik raad, Van Uw spiegeloog, En uit oogen lacht Schemerziel, maar diep en eerlijk als de maanverlaten nacht. Moeder die mij hoort, Geef mij 't honingzeem Van éen fluisterwoord Dat ik met mij neem Op mijn nieuwe reis Door de menschenvolle landen avondstille bedewijs: Zeg mij, Zee, wanneer In der tijden loop, - Al wat ik begeer: Zongerijpte hoop, - Wanneer 'k sterk en vrij Gaan en komen kan, Uw kind, en lief mag hebben zooals Gij,
[pagina 125]
Die Uw eeuwen lang Buiten vrees voor dood, Zonder hoop of drang Van kort levens nood U in schoonheid geeft, Liefde wier jong-eerste ontroering nog Uw eindloosheid doorbeeft: Koninklijk-bewust, Goddelijk-verdwaasd Keert Gij gulden lust Zuiverdiep weêrkaatst Naar Uw hooge Zon, Tot Uw aardsche tranen de aarde zaligen uit hemelbron. Liefde die niet weet, Liefde die niet vraagt, In omhelzing breed Alle leven draagt, Ver van waatren zoom Berg en dalen dekt met groenheid van den diepen levensdroom.
[pagina 126]
Zuiversterk van vreugd, Heilighoog van smart, Klopt in schoonheids deugd Uw diepdonker hart, Eeuwge levensvloed, Door elk levend hart de slagen van zijn zonvervluchtigd bloed.

Vorige Volgende

[Naakt als ziel tot ziel]