Praeludiën

[p. 41]

[O, elken dag beginnen]

O, ELKEN DAG beginnen
Dit broze bezinnen
Als hartdoorgloedenden wijn, -
Iederen nacht vergeten
Dit vorstlijk weten,
Dat gij zijt mijn.

Door diepe droomedalen
Eenzamen nacht verdwalen
Als arm man zonder wijk, -
In morgenpaleizen
Den dag zien rijzen
Over eigen wonderrijk.

[p. 42]

 

Met avond sterven,

 

Een Koning zonder erven,

 

In koelen nachtedood gebed, -

 

Met morgen rijden

 

In feesttocht van verblijden

 

Ter kroning naar uw lichtdoorvlagde stad.

 

 

 

Uit iedren nacht herboren,

 

Tot iedren dag verkoren,

 

Een godgeroepen kind zoo vroom,

 

Dat met diepopgetogen

 

Jongheilige oogen

 

Mag opgaan tot steeds nieuwen dagedroom.