Lente-maan

[p. 66]

[Tusschen onverzoenbare beloften]

Tusschen onverzoenbare beloften

Deze voorkeurlooze vrede,

Blijbereid van hier te scheiden of te

Toeven ter vertrouwde steden.

Telkens deinzen af om weêr te klimmen

Wederzijds de dichte koppen,

Door wier verre luideloosheid schimmen

Weêrlichts helle hartekloppen.

Enkel verontrust de nooit te spenen

Kans dat op de rechte reize

Dood en leven zich nog eens vereenen

In een nieuwverdwaasd herrijzen.