Lente-maan

[p. 67]

[Daar dezer aandacht gouden vlam]

Daar dezer aandacht gouden vlam
Altoos in eigen drift verslaat,
En smeult en dooft en ondergaat
In slaap en dood vanwaar zij kwam -

Daar ons de doem blijft opgeleid
Van deze zelfverloren rust
Die wakker wordt tot lichter lust
Uit donkerder vergetelheid -:

Welveilig wij wier wake wacht
Het trouw ontwaken van den aêr,
Die ons verliezen in elkaêr,
Wij aan de grens van dag en nacht

[p. 68]

 

Eén oogenblik elkander rijk

 

Als tijd door eeuwigheid geraakt

 

Uit droom van onrust met ons waakt

 

Tot aanzijn onuitsprekelijk.