Het goddelick herte ofte de woonste godts in het herte

[p. t.o. 386]

Het VIII. capittel. De vertroostinghe des herten.

HEt Herte nu wat meer ghesuyvert sijnde, Iesus voorcomt het met sijnen troost, smaeck en gevoelicke devotie: ende leert hoe het hem hier in draegen moet; ende oock als dit al ontrocken wordt door verlaetentheyt, dorrigheyt, verstroytheyt. &c.

Jesus door sijn soete stemmen
Doet het Hert in vreughden swemmen;

Maer hy 't Herte t'samen leert,

Hoe't hem draeghen moet in lijden,
In verstroytheyt, dorre strijden:

Want de kans seer lichte keert.

[p. t.o. 387]

Goedt is den Heere aen die in hem hopen, aen een Ziele die hem soeckt. Tren 3.

Cor exulta, quid moraris?
Gaude, plaude, invitaris
Pijs Iesv cantibus.
Sonat chelys Angelorum,
Sonant tubae Beatorum
Mixtis Iesv vocibus.

Joan vanden Sande excud.

Ghebenedijdt den Heere Licht en Duysterniße: gebenedijdt den Heere koude ende hitte. Dan. 3.