Afrikaanse volksliedjies. Deel 2. Minneliedjies

9. ‘Hoe vermaaklik is die dae’.

Is die vorige (No. 8: ‘Die Wêrelds Beloop’) 'n klaaglied oor die liefdesmart, dan is hierdie 'n juiglied oor die liefde, wat hier eenvoudig beteken die geluksaligheid van liefdesgenot en liefdeservaring: -

‘Jou te sien en trou te minne,
Jou te segge dat ek min.....’ ens.

Hierdie liedjie van die gelukkige liefde herinner sterk aan die pastorale erotiek uit die tyd van die Renaissance, en in die besonder aan Hoofts minneliedjies, soos die volgende uit sy herderspel ‘Granida’: -

Liefd' en Min aen een vertuyt,
Beyde siel- en lichaem-mengers.’ ens.

Vorm die twee liedjies (No. 8 en No. 9) in gees en inhoud 'n teenstelling, uitwendig het hul min of meer dieselfde geskiedenis en lotgevalle deurgemaak. (vgl. opmerking by die vorige liedjie, No. 8: ‘Die Wêrelds Beloop’, en verder by F.Th. Schonken: ‘De Oorsprong der Kaapsch-Hollandsche Volksoverleveringen’, bl. 62-63, en by Dr. L. van Niekerk: ‘De Eerste

[p. 68]

Afrikaansche Taalbeweging en zijn Letterkundige voortbrengselen’, bl. 179).

‘Hoe vermaaklik is die dae’ is waarskynlik van Hollandse oorsprong, en word deur Dr. Mansvelt (Tekstboekje bij de Hollands-Afrikaansche Liederbundel’, bl. 71) aangegee as 'n ‘Oud-Afrikaans lied’. Ter wille van die vergelyking gee ons hier, nes by die twede liedjie onder hierdie rubriek (n.l. die Afrikaanse ‘Die Nonnetjie en die Riddertjie’ en die Middelnederlandse ‘Ic stont op hoghe berghen’), beide die Afrikaanse ‘Ons Klyntji’-lesing en die Hollandse Mansvelt-lesing aan.

Hoe ver-maak-lik is die da- -e..., As ons

Sa-me is ver-blyd; Vèr van droef-heid, vèr van
kla-e..., Is my hart aan jou ge-wyd.

Afrikaans.	Hollands.
1.	1.
‘Hoe vermaaklik is die dae,	‘Hoe vermaak'lik zijn de dagen,
As ons same is verblyd;	Als gij dikmaals bij mij zijt,
Ver van droefheid, ver van klae,	Vrij van droefheid, vrij van klagen,
Is my hart aan jou gewyd.’
	Is mijn hart in u verblijd.’ (3 maal.)

[p. 69]

2.	2.
‘Jou te sien en trou te minne,	‘U te zien en trouw te minnen,
Jou te segge dat ek min,	U te zeggen dat 'k u min,
Dit verheug my hart en sinne,	Dat verheugt mijn hart en zinnen,
Daar is groot genoege in.’
	Daar is groot verg'noegdheid in. (3 maal.)
3.	3.
‘Maar moet dan myliefste skeide,	‘Waarom moet gij van mij scheiden?
Ag, wat ly ek groot verdriet;
Nogtans dink ek met verblyde:	Ach! wat lijd ik toch verdriet!
Onse harte skeide nie(t).’	Nochtans denk ik met verblijden:
	Onze harten scheiden niet.’ (3 maal.)
4.	4.
‘Jy het trou aan my geswore,	‘Gij hebt trouw aan mij gezworen,
Dat jy my opreg bemin(t);
Jou alleen het ek verkore,	Mij met hart en ziel bemind...
As my liefste, as my vrind.’	U alleen heb 'k uitverkoren
	Als mijn min naar en mijn vrind.’ (3 maal.)
5.	5.
‘Steeds bly ek tot jou genege;
Want jy is my skat op aard;
Jou te minne is 'n sege,	?
Is my meer as rykdom waard.’

[p. 70]

6.	6.
‘Niemand sal my hart ontvange,	‘Niemand zal mijn hart ontvangen,
As my skoonste, jy alleen;
Duisend sugte met verlange	Dan mijn minnaar gans alleen;
Send ek daagliks na jou heen.’	Duizend zuchten met verlangen
	Zend ik daag'liks tot hem heen.
7.	7.
‘By ons sal die liefde wone,
Wat ons groot genoege skink;	?
Liefde sal my liefste lone,
Wat so teder aan my dink.’
(Ingestuur deur Johanna Buys, van Waterberg, Transvaal, vir ‘Ons Klyntji’, IV, bl. 202).	(Dr. N. Mansvelt: ‘Hollands-Afrikaanse Liederbundel’, bl. 120 en ‘Tekstboekje’ daarbij, bl. 71).