Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd

't Huwlyck

Stemme: O! Kers-nacht, &c.

1.
O Heyligh! Paradijs u toortsen,
Onttreecken door de minne-koor[tsen],
Waer door dit rond wert onderstut,
Ontfoncken duysenden gelukken,
Die yder eve na magh plukken:
Schoon s'yder niet sijn even nut.

2 Sy die was uyt een ribb' gesproten,

Als eelste van de siel genooten,
Omhelst haer liefste Bruydtgom,
In Edens Lust-hof, daer de kruynen
Der vruchte boomen in de tuynen,
Ha[e]r strekken 's Bruylofs Heyligdo[m]

3 Een Maeght drenkt Vreemdelin[g] en Kemel,

Soo schraaght s'haer luk ten derd[en] Hemel,

[p. 147]

 

En wert een uytverkoore Bruydt:

 

Om Abrams Stamboom voort te teelen,

 

Dus bloeys haer lof in Engle keelen,

 

En barste door de weerelt uyt.

 

4 Hoort Cananit, u Huwlyx roosen,

 

Die sullen sonder eynde bloosen,

 

Godt self, die schonk u Nectar wijn,

 

Uyt waterkruyck, zoo doet hy [...]roomen,

 

Rivieren langs des levens koomen,

 

Wiens sluyten soet, voor 't Huwlijk zijn.

 

5 Wat sloftmen 't aerdrijk t'onderschooren?

 

De Volke[r]en noch ongebooren,

 

Vermoogen noyt te sien het licht:

 

Soo niet de vlammen van de liefde,

 

Het sneeuw der dorsten door en griefde,

 

Tot buyging na gedoode plicht.