Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd

[p. 145]

De Jeught,

Stemme: J'aymeray tousjours ma Phillis.

1.
't IJeughdige hartjen is so licht
Licht verleyt een gul gesicht,

Met een duympje,

Met een pluympje,

Rolt het lichtlijck inde wal,
Daer het niet licht uyt raken sal.

2 Vrolijcke tijt wiens Lente-blom

Is soo smaeklijk wellekom,

Alle menschen,

Wie sou wenschen,

Als dat sulcken dageraet,
Altijt mocht blijven in sijn staet.

3 't Lammetje dat de moeder teelt,

Toege-eygent 's Hemels beelt,

't Aldereerste

Wiert om 't seerste,

Toegewijt de bove-troon
Eygentlijk voor 't oneyndigh schoon.

4 Groenende tarwe vars gedorst,

Even soo een groene borst,

Is gebooren,

Te bekooren,

d'Hemel-vooght en sijn bewint,
Om in de Jeught te sijn bemint.

5 't Vluchtige sieltje dat bedenkt,

[p. 146]

 

Hoe het aen de weerelt schenkt,

 

Jonge Jaren,

 

Seyt 't bedaaren,

 

Tots genoegh toe bloeyen kan,

 

Als het bekruyt den ouden man.

 

6 't Jachtige seuntje dat soo fijn,

 

Spilde in Vrouwen en in Wijn:

 

Al sijn Jeughje,

 

Met een teughje,

 

Was hy al sijn goedtje quijt,

 

Daer hy sijn Vaer had om gevrijt.

 

7 't Hongerighe maeghje sich begaf,

 

By de swijntjes aen den draf:

 

Tot hy 't booghje,

 

Van sijn ooghje

 

Steylde na sijns Vaders Stam,

 

Die hem weer in genaed aan nam.

 

8 d'Achtloose tong van 't algemeen,

 

Schreeut en spreekt noyt heden, neen,

 

Morgen morgen

 

Sal ick sorgen,

 

Feyl door deught te laten af,

 

Als ick haest tuymel in mijn graf.