Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd

Beklag over d'ydele Wee[t] en Eer-lust,

Zangh: Era di majo.

1.
TErwijlmen hier van alles soeckt t[e] weten,
Blijft menich mensch selfs van hem selfs vergeten.

Seer diep en versoeckt hy der dingen konde,

Maer 't nodigst en naest by, blijft ongevonden.

2 De heel Natuur wil ons verstand door-delven.

[p. 141]

 

Elck denckt om veel, geen mensch schier om sijn selven.

 

Door konst en Weet gestadigh na te hijgen,

 

Kan 't hert of noyt of selden beurte krijgen.

 

3 Door dragen, hooren, sussen, schrijven, lesen,

 

Soecktmen te kennen en gekent te wesen:

 

Oock van die wy, noch zy ons noyt en kenden:

 

Selfs in den Doodt, des kennens perk en ende.

 

[4] Helaes! wat is 't als 't leven soo vast heen schiet,

 

En wy op elck, en weer, op ons elck, een ziet?

 

In diep onkund van 't geen hooghst is van noode,

 

Sterft nu', onbekent hem selven en oock Gode.