Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd

[p. 117]

Maeghden-Vreughd,

Stemme: Pronckjen van de Maeghden, &c.

1.
PUyckjen van de Maegden,
Wie sal u vereeren?
Die elck een behaeghden,
Om u lof te meeren:
Wie sal niet begeeren
Te singen uwe deughd?
U reden, en zeden,
Die geven ons 't leven,
En soete vreughd.

2 U schoon eerbaer wesen,

Overtreft de Roosen:
Wijsheyt is te lesen,
Als u kaecxkens bloosen:
En u lieflijck koosen,
Verfrischt een hoogh gemoed,
U dagen, behagen,
Ja 't leven, sy geven,
Wat liefde doed.

3 U schoonheyd beroerde,

En dee gantsch beswijcken,
't Hert dat ons vervoerde,
Als ick u quam kijcken,
Nu wil ick niet wijcken,
Van uwe bestigheyt,
U oogen, vermoogen,
Te leyden, ons beyden,
In vrolijckheyd.

4 Vrolijckheyd in eeren,

Magh een Maeghd genieten,
Achterklap te weeren,
Moet haer met verdrieten,
Stracx de Nijd sal schieten,
Op haer onschuldigh hert.
En stichten, de schichten,
Van 't minnen, als spinnen,
Met valsche smert.

5 Nijdt, soeckt ander wegen,

Ghy mooght hiermet blijven,
Ghy zijt h[ier] verlegen,
Want wy u verdrijven:

[p. 118]

 

Vreughd sal hier beklijven,

 

Door eerbaerheyden lust,

 

Met vreden, bekleden,

 

Met eeren, verkeeren

 

Door deughd en rust.

 

6 Wilt doch gaen ter schoolen,

 

Hoort de deugde spreken:

 

Om dan niet te doolen,

 

Door geveynsde treken.

 

Want de deughd sal breken,

 

De laster en de schand,

 

Haer kroonen, die loonen,

 

Door zegen, verkregen

 

Van Godes hand.