Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd

[p. 91]

Somer-Vreughd.

Op de wijse: Yets moet ick u Laura vragen, &c.

ALs de Bruydt pronckt met haer bloemen,
Derftse met haer kuyf wel roemen,
En om-armen Phoebus glans,
Die haer zwangert met de vruchten,
Datse moeder met genuchten,
Brengt veel Nimphjens aen den dans

2 Welkoom Moeder met u peerlen,

Ghy doet ons gesichte dweerlen
In het dicht omschaduwt bosch:
Onse oogen gaen soo weyen,
Onse hert gaet soo vermeyen,
En ons sinnen gaen soo los.

3 Hier gaen wy in 't kooren spelen,

Hooren 't Nachtegaeltjen queelen:
Daer de Leeuwerk tiereliert:
Hier soo springen Hert en Hinden
In de dicht beplante Linden:
Hier soo hippelt al 't gediert.

4 Hier verlusten ons de aaren,

Daer in wy ons lieflijck paren:
Hier vermaeckt ons 't schoon gebloos:
Daer het Byeken uyt gaet trecken
Honing met sijn snelle becken,
Soo uyt Lely, Bloem, en Roos.

5 Appels, Karssen, frisse Peeren,

Komt ghy Moeder ons vereeren,
Vygen, Noten, en de Most:
Koren, Rapen en Kastangien,
Persken, Mispels en Orangien,
En ghy schenckt ons soo de kost.

6 Aen de voorden van de stroomen,

In de schaduw van de boomen,
Daer laveert een soete Rey,
Hier gaen uwe Koeytjens grasen,
Met haer volle mellick blasen,
Vrolijck in de Klaver-wey.

7 Evenwel in al dees weelden,

Ghy ons met u hitt' verveelden:
Wy gaen gapen na de Locht,
Als ghy met u heete stralen

[p. 92]

 

Komt soo vinnigh op ons dalen,

 

Sticken wy van dorst, na 't vocht.

 

8 Leert dan, leert dan sonderlingen

 

Datter g[e]ene aerdsche dingen

 

Houden altijdt eene stee:

 

't Soete heeft oock [sijne] tijden,

 

Nu is 't weenen van verblijden:

 

Soo doet oock de Somer mee.