Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd
(1645)–Johan van Born–
AuteursrechtvrijOp de voyse: Een Plantsoen schoon boven allen.ALs ick als een duyve kirre
Om dat my die ziele smert,
| |
[pagina 24]
| |
Legh ick stracks een bundel Mirre
Op 't benaud' en flaeuwe hert.
2 't Mirre bundelken gebonden
Door mijns Heeren eygen hant,
Waer meed' hy die diepe wonden
Van zijn Broeders sacht verbant.
3 Door die uytvercooren vrouwe,
Die de Heer dees'bootschap gaf
Aen zijn Vrienden die van rouwe,
Waren tot beswijckens laf.
4 'k Gae tot mijn en uwen Vader,
'k Vaer tot mijn en uwen Godt,
Alles heyls Fonteyn en ader
Vint mijn ziel in dit gebodt.
5 D'algenoechsaem Godt en Heere
Is mijn Godt, wat seylt my nu?
Niet is dat ick meer begeere,
Godt ick heb genoech aen u.
6 Laet de werelt gaen op stelten,
Laets' aen duygen vallen vry,
Laet de Elementen smelten,
Laet de Heemlen gaen voor by.
7 'k Weet dat gy sult altijd blijven,
Eeuwich zijn mijn Godt getrouw',
Noyt en sal den tijt u drijven
Tot verandring of berouw.
8 Maer mijn Godt het raeckt my nader
Dat uw Soon oock heeft geseyt,
Dat g'om zijnent wil mijn Vader
Sijt en blijft in eeuwicheyt.
9 Soo en ben ick van geen Weese:
Maer ick heb een Vader goet,
Die ick sonder schrick en vreese
Als een Kint vertrouwen moet.
10 Dien ick dienen moet en eeren
En in als zijn onderdaen,
Vader wilt u Kint doch leeren
Recht in uwe wegen gaen.
11 Eenich eeuwich Vaders Soone,
Wat is dit voor een genae?
Wat een eere, wat een Kroone
Dat ick u soo naer bestae,
12 Dat uw Vader is de mijne
En wy Broeders onder een,
Dat ghy door uws stervens pijne
My uw erfdeel maeckt gemeen,
13 Hoe ick dan com eer te sterven,
| |
[pagina 25]
| |
Hoe mijn uer-glas eer verloopt,
Hoe ick naerder ben te erven
't Goet daer op mijn ziel nu hoopt.
14 D'hoope sal my niet bedriegen
Dat getuycht mijn hert en zin,
Vaders hert en can niet liegen,
Maer uw herte noch veel min.
15 Sent ghy my hier straf of segen,
Quaet of goet ick nemet aen
Enckel goetheyt zijn die wegen
Die ghy geoet vint in te gaen.
16 Abba Vader sal ick spreecken
Als ick treed int duyster dal,
Als de tong al is besweecken
't Hert noch Vader seggen sal.
17 Vrienden wilt dees' Mirrh' gebruyken
Als ghy u in flaeute vint:
Want zy doe thet hert ontluycken
Alsmens' op de borsten bint.
Amen Cant.I.vers 23.I Mijn vrient is my een bundelken Myrrhe dat tusschen mijne borsten hangt. |
|