Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd
(1645)–Johan van Born– Auteursrechtvrij
[pagina 22]
| |
Op de voyse: Bereyt u Huys te st.O Sorgeloose Landt
Door weeld' en voorspoed dronken,
In alle sond en schandt
Ghesmoort en gantsch versoncken,
't Is tot dat ghy ontwaeckt
Eer u die Roede raeckt
Die Godt in toorn u veerdich maeckt.
2. Godt soeckt uw heyl en goet
Door allerhande weghen,
Door spoet en tegenspoet
Door straf en oock door seghen:
Ghy achtet soo men ziet
Noch 't een noch 't ander niet,
Wat doet gy Godt een groot verdriet,
3. Hy laet zijn heylich woort
U daghelijckx verkonden:
Maer die 't met vreucht aenhoort,
Waer wert die Mensch gevonden,
In dit verkeert gheslacht
't Welck goede leer veracht,
Ach 't heylsaem woort wert uytgelacht
4. Eylaes wat vrucht of boet,
Doet 't ernstich sonde straffen
Ten raeckt niet in 't gemoet
Niet meer als 't honde blaffen,
Of 't krayen van den haen:
Of 't daeglijcks klocke-slaen,
Elck blijfst zijn oude wegen gaen.
5. Men maeckt den heer te moe
Men doet zijn dienaers suchten,
De sonden nemen toe
De deuchden moeten vluchten,
Met groot verdriet en spijt,
Seght my waer dat ghy zijt
O vreese Gods in desen tijt.
6. Gheloove , liefd' en hoop
Soo vast aen een ghebonden
Door een Metalen knoop:
Maer wert ghy nu ghebonden?
Ick ducht in een Woestijn:
Want dat g'int Landt soud zijn
Daer van verneemtmen blijck noch schijn.
7. Gedult en nedricheyt,
| |
[pagina 23]
| |
Waer steeckt ghy in de hoecken?
Waerheyt en maticheyt,
Waer slamen u doch soecken?
Ghy zijt meed' uytgeleyt,
En ghy rechtveerdicheyt,
Hebt oock het Lant adien geseyt.
8. Beclagelijck verloop
Dat al dees' Speel-genoten,
t'Saem in eenen hoop
Te Landt zijn uytgestooten,
Sy zijn gegaen door dwanck
Om uwer sonden stanck,
't Verkeerde volck geeft die den danck.
9. Volck van verkeerden zin
Waer sal u dwaesheyt stuyten?
Ghy haelt de sonden in
De deuchden stoot ghy buyten,
Den zeghen ghy verjaecht
Den vloeck 't zy Godt gheclaecht
Ghy naest en in uw herte draecht.
10. Valt, valt den Heer te voet,
Bidt af zijn sware plaghen
Eer hy neerstorten doet
Sijns Toorns duyster vlaghen,
Uw kerfstock is vol schult,
Uw maet is langh vervult,
Misbruyck niet langer Gods ghedult.
11. Kastijt ons Heer met maet,
Geeft niet soo diepe wonden,
Als ghy in gramschap staet
Verdelcht al onse sonden,
En wilt ons leyden voort
Door uwen Geest en woort,
Soo gaen wy in door d'enge Poort.
|
|